- اسلام
- قرآن
- پیامبر(ص) و اهل بیت(ع)
- شیعه
- خانواده
- ادیان و مذاهب
- پرسش ها و پاسخ ها
- کتابشناسی
- کتابخانه
- چندرسانه ای
- زمان مطالعه : 2 دقیقه
- توسط : رحمت الله ضیایی
- 0 نظر
اشاره:
امام صادق (علیه السّلام) فرموده است، محل مرقد امام حسین (علیه السّلام) از روزى که در آن دفن شده است، روضه یى از روضه هاى بهشت است و از آنجا اعمال زائران آن حضرت به آسمان برده مىشود و هیچ فرشتهیى در آسمان و زمین نیست مگر اینکه از خداوند زیارت مرقد امام حسین را مسألت مىکند، گروهى فرود مىآیند و گروهى به آسمان بازمىگردند[۱].
همان حضرت فرموده اند: مرقد امام حسین بیست ذراع در بیست ذراع در بیست ذراع، روضهیى از روضههاى بهشت است[۲].
امام باقر (علیه السّلام) فرموده است، خداوند کربلا را بیست و چهار هزار سال پیش از آنکه کعبه را بیافریند، آفریده است و آن را پاکیزه فرمود و بر آن برکت افزوده است و پیش از آنکه خداوند خلق را بیافریند، آن را قرار داده است و همواره چنین خواهد بود و خداوند آن را در بهشت هم بهترین زمینها قرار داده است[۳].
همان حضرت فرموده است، نماز واجب کنار مرقد امام حسین معادل با حج، و نماز مستحبى معادل با عمره است[۴].
و فرموده است، در خاک مرقد امام حسین (علیه السّلام) شفاى هر درد است و آن داروى بزرگ است[۵].
باز همان حضرت فرموده است، کام نوزادان خود را با تربت امام حسین (علیه السّلام) بردارید که امان از هر درد است[۶].
و فرموده است تربت مرقد امام حسین (علیه السّلام) از کنار مرقد تا هفتاد ذراع است[۷].
امام کاظم (علیه السّلام) فرموده است، شیعیان ما از چهار چیز بىنیاز نیستند، حصیرى که بر آن نماز بگزارند و انگشترى که در دست کنند و مسواکى که با آن مسواک کنند و تسبیح از تربت سید الشهداء (علیه السّلام) که داراى سى و سه دانه باشد، هر گاه با آن ذکر بگویند خداوند برایشان در قبال هر دانه آن چهار حسنه مىنویسد و هر گاه بدون اینکه ذکر بگویند، با آن تسبیح بازى کنند، خداوند براى آنان بیست حسنه مرقوم مىدارد[۸].
پی نوشت:
[۱] . به نقل از کتابهاى مختلف در بحار الانوار، ص ۱۱۰، ج ۱۰۱، آمده است. م.
[۲] . به نقل از تهذیب طوسى، ص ۷۲، ج ۶، و منابع دیگر در صفحه ۱۱۱ همان کتاب آمده است. م.
[۳] . به نقل از کامل الزیارات با اندکى افزونى در آخر روایت و از منابع دیگر در همان جلد بحار الانوار، ص ۱۰۷، آمده است. م.
[۴] . کامل الزیارات، ص ۲۵۱٫ م.
[۵] . همان کتاب، ص ۲۷۵٫ م.
[۶] . همان کتاب، ص ۲۷۸٫ م.
[۷] . همان کتاب، ص ۲۷۹٫ م.
[۸] . تهذیب الاحکام، شیخ طوسى، ص ۷۵، ج ۶٫ م.