- اسلام
- قرآن
- پیامبر(ص) و اهل بیت(ع)
- شیعه
- خانواده
- ادیان و مذاهب
- پرسش ها و پاسخ ها
- کتابشناسی
- کتابخانه
- چندرسانه ای
- زمان مطالعه : 2 دقیقه
- توسط : رحمت الله ضیایی
- 0 نظر
اشاره:
مجاهد و مبارزه نستوه شهید قدوسى در سال ۱۳۰۶ در یک خانواده روحانى در نهاوند متولد شد. این شهید والامقام تحصیلات ابتدایى خود را در زادگاهش به پایان رساند و در سال ۱۳۲۳ وارد حوزه علمیه قم شد و بعد از گذراندن دروس مقدماتى و عالیه حوزوى، قبل از ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ به درجه اجتهاد رسید، ایشان مورد نظر خاص حضرت امام و روحانیت بود.
اساتید
آیت الله العظمى بروجردى حضرت امام خمینى علامه طباطبایى او که در یادگیرى رموز فلسفه در نزد استاد خود علامه طباطبایى (ره) نبوغ فراوانى داشت در نهایت به قدرى مورد توجه استاد قرار گرفت که استاد او را به دامادى خود پذیرفت. یکى از هم سنگران ایشان مى گوید: مدت زیادى از انتصاب شهید قدوسى به سمت دادستان کل نگذشته بود که ایشان را در خواب دیدم که بر اثر خواندن زیارت عاشورا، به ایشان علوم خاصى اعطا شده، وقتى به ایشان جریان خواب را عرض کردم، متأثر شد و گفت: مدتى است توفیق پیدا نکرده ام و این بر اثر کثرت کار در دادستانى بود از این رو بود که فرمود؟ مدتى است به خواندن زیارت عاشورا موفق نشده ام. شهید آیت الله قدسى (ره) به خاندان عصمت و طهارت عشق مى ورزید و به زیارت عاشورا و جامعه و توسل به خاندان پیغمبر و شرکت در جلسات روضه و سوگوارى حضرت سید الشهدا (ع) مقید بود. او حتى به مستحبات و مکروهات، بسیار اهمیت مى داد. یکى از همدرسان و دوستان دیرینه شهید بزرگوار، آیت الله قدوسى (ره) درباره ایشانمى نویسد: از ویژگى هاى ایشان کمال سعى و کوشش در انجام دادن حوائج مؤمنین و تلاش در حل مشکلات آنان بود. کسى نبود که مشکلى داشته باشد و به ایشان مراجعه کند، مگر آن که هرچه مى توانست در حل آن مى کوشید. فعالیت هاى زیادى در جهت کمک مادى به طلاب مستمند مى کرد، اما کسى مطلع نمى شد حتى گاهى مخارج ازدواج بعضى را خود مى پرداخت. هم چنین بعضى را صاحب و مالک خانه مسکونى مى کرد و کسى مطلع نمى شد و تمام مساعدت ها راپنهانى بدون اطلاع دیگران انجام مى داد، ایشان با تشخص و شهرت طلبى ناسازگار بود و آن را منشأ سقوط انسان مى دانست. در تمام عمرش حتى یک بار هم مسؤولیت امامت جماعت را نپذیرفت. حتى المقدور، آرام و بدون توجه دیگران به مجلس وارد مى شد و در پایین مجلس در بین افراد معمولى مى نشست. اهل وعظ و خطابه رسمى جز بر اساس احساس وظیفه شرعى نبود. کمتر حاضر به مصاحبه هاى رادیو و تلویزیون و مطبوعات مى شد. اگر قرار بود به توجیه کارها یا دفاع از عملکردهاى خویش بپردازد او مى گفت: از چشم مردم افتادن، بهتر است تا اسیر دام نفس شدن، تنها فرا گرفتن یک درس اخلاق شهید قدوسى کافى بود تا کاخ آمال انسان فرو ریزد.
شهادت
این عالم سرو قامت و آزاده که همه زندگى خود را فداى انقلاب نمود، در نهایت در همین راه به درجه رفیع شهادت نائل شد.