عقاید فرقه بابیت

اشاره:

علی محمد باب فرقه بابیت را تأسیس نمود که توسط حسینعلی نوری منجر به فرقه بهائیت شد.  علیی محمد باب عقاید عجیب و غریبی از خود بروز داده که در قالب هیچ دین و مذهبی نمی گنجد. این عقاید در فرقه بهائین نیز مورد قبول واقع شده است. در این نوشته به برخی از عقاید این فرقه اشاره شده است.

۱. پیروان فرقه بابیت معتقدند که علی محمد باب در آغاز واسطه بین امام زمان و شیعیان بود، که برگرفته از عقاید شیخیه می باشد چرا که در عقاید شیخیه پس از توحید و نبوت و ولایت چهارمین رکن یا رکن رابع و شیعه کامل می باشد.[۱] که واسطه میان امام و خلق است.
۲. سید علی محمد معتقد به نوعی بودن نزول عیسی مسیح و رجعت امام حسین (علیه‌السلام) بوده که در روایات اسلام و شیعه آمده است، یعنی شخص معین و مشخصی نیست بلکه نوعی می باشد پس خودشان رجعت نخواهند کرد بلکه نوع آن ها رجعت خواهد کرد که ممکن است هر فردی باشد در نتیجه وجود شخصی امام دوازدهم را انکار کرده و امام غائب را نیز نوعی دانست.[۲]
۳. سید علی محمد باب همان قائم و مهدی موعود است. صاحب کواکب دریه چنین می نویسد: به مجرد آن که علماء، از داعیه ایشان سوال نمودند فورا اظهار مهدویت فرمود.[۳]
۴. پیروان بابیت معتقد به نبی و پیامبر بودن سید علی محمد می باشند چرا که معتقدند هر پیامبر اولوالعزم و صاحب کتاب دوره ی معینی دارد که هزار سال می باشد و حال پس از پایان دوره ی شریعت اسلام، باب مبعوث شده و دینشان ناسخ اسلام می باشد.[۴]
۵. یکی از عقاید بابیت این است که کتاب بیان از سوی خداوند نازل شده و از قرآن برتر و اشرف می باشد چنان که در کتاب بیان می نویسد: و این کتاب (بیان) بعینه همان فرقان است که به نحو اشرف نازل شده در آخرت.[۵]
۶.بابیان باور دارند که سید علی محمد برتر از حضرت محمد (صلی‌الله علیه و آله) است. در کتاب بیان می نویسد: «اگر مؤمنین به رسول الله و کتاب او یقین کنند که ظهور قائم و بیان همان ظهور رسول الله هست به نحو اشرف در آخرت»[۶]
۷. پیروان باب عقیده دارند که خداوند دارای دو ذات است یکی ذات باطنی و دیگری ظاهری، ذات باطنی که هیچ گونه نام و نشانی از آن نیست و اصولاً از آن نام برده نمی شود اما جنبه ی ظاهری ذات خداوند عبارت است از انبیاء و سید باب، پس باید اینان را معبود و آفریدگار واقعی دانست.[۷]
۸. یکی از عقاید بابیان این است که پیامبران با اینکه مقام خدائی دارند ولی دارای هیچ گونه معجزه و کارهای غیر طبیعی نبودند.
۹. از نظر بابیت پیامبران معصوم نبودند و هرکاری که از صواب و خطا انجام می دادند آزاد و عین صواب است مانند مرتکب گناه شدن بعضی از پیامبران مانند حضرت آدم، نوح، لوط و سلیمان که در کتاب انجیل و تورات آمده.
۱۰. به عقیده آنان قیامت به معنای روز قیام باب است و اهل بهشت به کسانی گفته می شود که به دین باب واردشدند و اهل دوزخ هم عبارت از مردمانی است که منکر دین باب شده اند.
۱۱. آن ها بر این عقیده اند که عدد ۱۹ مقدس بوده و بیشتر احکام و حدود آئین خود را بر حروف جمل یعنی حساب ابجد و عدد ۱۹ قرار داده اند چنان که نام خود علی محمد را برابر حساب ابجد و حروف جمل، مطابق با کلمه ی رب دانسته و آن را دلیل بر حقانیت نبوت ایشان می دانند.
۱۲. علی محمد باب در کتاب بیان که کتاب دینی بابیان می باشد می نویسد: عمر جهان از پیدایش آدم تا ظهور او دوازده هزار و دویست و ده سال می باشد و اکثر مردم روی زمین با زبان آشنائی دارند.[۸] و در احسن القصص که یکی از کتابهای معتبر بابیان می باشد در مورد شکل زمین می نویسد: همانا خدا، اسب را مرکز باء (حرف ب) مقدر فرموده وقاطر را در صورت او آفریده و خر را به شکل زمین قرار داده تا در سفرهای خود بر آن ها سوار شوید.

پی نوشت:

[۱]. حسینی طباطبایی، مصطفی، ماجرای باب و بهاء، انتشارات روزنه، چاپ سوم، ۱۳۸۰، صفحه ۴۵، پاورقی.

[۲]. فضائی، یوسف، تحقیق در تاریخ و عقاید شیخی گری، بابی گری…، تهران، انتشارات آشیانه کتاب، چاپ دوم، ۱۳۸۴، صفحه ۱۲۰.

[۳]. همان، ص ۴۷.

[۴]. همان، ص ۱۲۴.

[۵]. ماجرای باب و بهاء، ص ۴۷.

[۶]. همان، ص ۴۷.

[۷]. فضائی، یوسف، تحقیق در تاریخ و عقاید شیخی گری، بابی گری …، صفحه ۱۲۷.

[۸]. حسینی طباطبایی، مصطفی، ماجرای باب و بهاء، صفحه ۷۸.