عبدالرحیم سامت قزوینی(ره)

ولادت

 عالم ربانى، حضرت آیت الله حاج شیخ عبدالرحیم سامت، یکى از عالمان مشهور قزوین و رئیس حوزه علمیه آن، به شمار مى رفت.فقید سعید در ۶ربیع الثانى ۱۳۲۱ق (۱۲۸۱ش)، در قزوین، در بیت علم و تقوا زاده شد.

پدرش آقا میرزا حسن قزوینى از نوادگان رفیع الدین محمد واعظ قزوینى (م۱۰۸۹ق) ـ صاحب (ابواب الجنان) ـ و از ائمه جماعت شهر بود.

تحصیلات

 معظم له، پس از پشت سر نهادن دوران کودکى و نوجوانى، به اقتضاى شوق فطرى و سیره خانوادگى به فراگیرى علوم دینى روى آورد . پس از آموختن مقدمات و ادبیات در قزوین، نزد اساتیدى چون آیات: شیخ یحیى مفیدى (ادبیات و معالم)، سید موسى زرآبادى، شیخ على اکبر الهیان و سید هبت الله تلاترى و میرزا محمود رئیسى، در سال ۱۳۴۷ق. به قم مهاجرت کرد و سطوح عالیه را نزد حضرات آیات: حاج شیخ حسن نویسى، میرزا ابوالفضل زاهدى قمى و میرزا محمد همدانى و آیت الله سید محمد حجت کوهکمرى فرا گرفت (و این غیر از اقامت چندماهه ایشان در مدرسه نیم آورد اصفهان و تتلمذ نزد آیات عظام: سید محمد نجف آبادى، سید على نجف آبادى، سید مهدى درچه اى و حاج آقا رحیم ارباب بود) و پس از آن، در ۱۳۵۲ق. به نجف اشرف کوچید و در درس حضرات آیات عظام: سید ابوالحسن اصفهانى، آقا ضیاءالدین عراقى، میرزاى نائینى، شیخ محمد کاظم شیرازى، شیخ موسى  خوانسارى، میرزا ابوالحسن مشکینى و شیخ محمدحسین غروى اصفهانى به مدت ۱۰سال حاضر شد و بهره هاى فراوان از دانش سرشار آنان بُرد.

بازگشت به وطن

 در سال ۱۳۶۲ق. با اخذ اجازات متعدد روایت و اجتهاد از استادان خویش، به زادگاهش بازگشت و بیش از نیم قرن به تدریس و تبلیغ دین و اقامه جماعت و احیاى مساجد و مدارس علوم دینى و رسیدگى به امور دینى مردم پرداخت. زندگى اش ساده و طبعش بلند و بنیه اش قوى و اخلاقش خوش و زبانش نرم بود. و در تمام راهپیمائى هاى پیش از انقلاب در صف مقدم، همراه با دیگر علماى شهر شرکت داشت و نامش هماره در ذیل اعلامیه هاى علیه رژیم دیده مى شد. در تیرماه ۱۳۷۸، همایش بزرگداشت ایشان در دانشگاه علوم پزشکى قزوین برگزار شد و کتابى با نام (رهپوى هدایت) در تجلیل از مقام علمى اش منتشر شد.

 تألیفات

 ۱. تقریرات درس فقه آیت الله سید ابوالحسن اصفهانى (طهارت، حج، بیع).

۲. تقریرات درس فقه آیت الله میرزا ابوالحسن مشکینى (صلاه).

۳. تقریرات درس فقه میرزاى نائینى (خیارات).

 ۴. تقریرات درس فقه آقا ضیاء عراقى (زکات، قضا و غصب).

 ۵. تقریرات درس اصول آقا ضیاء عراقى (دوره کامل).

 ۶. تقریرات درس اصول مشکینى (قطع و ظن و برائت).

وفات

سرانجام آن عالم خدمتگزار دین، با عمرى قریب یکصد سال، در روز دوشنبه ۲۵ بهمن ۱۳۷۸ش (۸ ذیقعده الحرام ۱۴۲۰ق) بدرود حیات گفت و با تشییعى باشکوه در صحن امامزاده حسین(ع) قزوین به خاک سپرده شد.