سید عزالدین حسینی زنجانی(ره)

 ولادت

حضرت آیت الله العظمی حاج سید محمدعزالدین حسینی موسوی مجتهد­ زنجانی( ره)  در سال ۱۳۰۰ه.ش درخاندان علم و فقاهت،خاندان امام جمعه زنجان، در شهر زنجان دیده به جهان گشودند.

خاندان

جد اعلای معظم له، آیت الله العظمی سید محمد مجتهد سردانی (رحمه الله علیه) فقیه متبع و مورد احترام مردم زنجان در عصر قاجار بودند که در طرد و دفع بابیت از زنجان نقش بسیار مهمی داشته­اند.
والد ایشان فقیه عارف مرحوم حضرت آیت الله العظمی سید محمود حسینی زنجانی (رحمه الله علیه)،مشهور به امام جمعه زنجان، از علمای پارسا و مورد احترام بزرگان حوزه بودند. ایشان سال­های متمادی در نجف اشرف از محضر بزرگان آن حوزه مقدسه استفاده کرده و از دروس آیات عظام نائینی،آقا ضیاء عراقی،شیخ الشریعه اصفهانی،سید محمد کاظم یزدی (صاحب عروه) و به خصوص از درس آیت الله العظمی حاج شیخ محمدحسین غروی اصفهانی (کمپانی) بهره برده و جزء خصیصین و دوستان نزدیک آیت الله العظمی غروی اصفهانی محسوب می­شدند به طوری که ما بین این دو بزرگوار نامه­هایی در سیر و سلوک مبادله شده است.

تحصیلات

ایشان تحت نظارت و سرپرستی والد بزرگوار خود مقدمات و سطح و کمی از خارج را در زنجان فرا گرفته و در این حوزه از دروس والد معظم خود و دروس مرحوم آیت الله شیخ حسین دین محمدی(قدس سره)،از شاگردان آخوند خراسانی(رحمه الله علیه)، استفاده بردند.معظم له سپس به شهر مقدس قم عزیمت کردند و در شهرعلم و فقاهت قم، در فقه و اصول از محضر درس آیات عظام: آیت الله العظمی سید محمد حجت کوه کمری(رحمه الله علیه) [به مدت چهارده سال]، آیت الله العظمی سید حسین طباطبایی بروجردی(رحمه الله علیه)[ به مدت ده سال]، آیت الله العظمی سید صدرالدین صدر(رحمه الله علیه)،آیت الله العظمی سید احمد خوانساری(رحمه الله علیه) و آیت الله العظمی میرزا رضی زنوزی تبریزی(رحمه الله علیه) تلمذ فرمودند.
ایشان همچنین دوره کامل حکمت متعالیه را در محضر آیت الله العظمی امام خمینی (قدس سره)،علامه سیدمحمد حسین طباطبایی تبریزی(قدس سره) و آیت الله شیخ مهدی مازندرانی(قدس سره) تحصیل کرده و در دروس اسفار هر سه حکیم متاله حضور یافتند. لازم به ذکر است که درس اسفار مرحوم علامه طباطبایی در قم با درخواست معظم له و حضور ایشان و جمعی از همدوره ای­های معظم له تشکیل شده است و مرحوم علامه نخستین حواشی خود را بر اسفار بر چاپ سنگی اسفار متعلق به معظم له مرقوم کرده­اند که این نسخه در گنجینه مخطوطات بیت معظم له نگهداری می­شود. همچنین سلسله جلسات مباحثات شبانه با حضور علامه طباطبایی،که بعدا به جلسات اصول فلسفه و روش رئالیسم منتهی می­شود، به درخواست معظم له و در منزل ایشان در قم بنا گذاشته شده است.
وی جهت استفاده از حوزه درسی بزرگان حوزه مقدسه نجف مدت کوتاهی نیز به این حوزه مشرف شده و از درس آیت الله العظمی سید عبدالهادی شیرازی(قدس سره)، آیت الله العظمی سید ابوالقاسم خویی(قدس سره) و آیت الله العظمی سید محسن حکیم(قدس سره) استفاده کردند.

وی نخست تحت تربیت پدرش میرزا محمود حسینی، امام جمعهٔ زنجان، مدارج علمی را طی کرد و همزمان به تحصیلات کلاسیک و فراگیری زبان فرانسه نزد میرزا مهدی خان وزیری پرداخت. قبل از تشکیل حوزه علمیه قم به‌وسیله عبدالکریم حائری یزدی حوزه‌های شهرهای ایران فعــال بوده، حوزه علمیه زنجان موقعــیت خاصی داشته است. وی دوران مقدمات، سطح و مقداری از درس خارج را در حوزه زنجان و در نزد این اساتید گذراند.

اساتید

۱. سید رضا جوقینی (جامع المقدمات)

۲. سید عبد الصمد غزالی (سیوطی)

۳. شیخ مختار لنکرانی (مغنی)

۴. شیخ یحیی مدرسی (مطول) دوره سطح؛

۵. علی رفاه (شرح لمعه)

۶. آیت‌الله سید احمد مجتهدی – عموی او – (قوانین الاصول)

۷. آیت‌الله حسین دین‌محمدی زنجانی (رسائل و مکاسب)

۸. آیت‌الله عبدالکریم خوئینی زنجانی (کفایه الأصول) دوره فلسفه و منطق؛

۹. سید مجتبی موسوی انگورانی (منطق)

۱۰. آیت‌الله میرزا محمود حسینی زنجانی (منظومه و اسفار در فلسفه) وی در دوره خارج به همراه رضا روزبه در جلسات درس پدرش، میرزا محمود حسینی زنجانی شرکت می‌کرد.

تدریس

معظم له سطوح عالی دروس حوزوی را در حوزه های علمیه قم ، زنجان و مشهد تدریس کرده اند و بیش از سی سال است که در حوزه علمیه مشهد به تدریس خارج فقه و اصول،تفسیر،کلام و عقاید و فلسفه مشغول هستند و بسیاری از افاضل حوزه و دانشگاه از دروس معظم له بهره مند بوده اند و تعدادی نیز به اخذ درجه اجتهاد از محضر ایشان نائل شده­اند.
از شاگردان برجسته معظم له می توان به فرزند بزرگوارشان فقیه عالی قدر حضرت آیت الله سید محمد حسینی زنجانی، مدرس خارج فقه و اصول حوزه علمیه زنجان و مسئول بخش استفتاءات معظم له، اشاره کرد.

مرجعیت

معظم له بنا به درخواست جمعی از مومنین و فضلاء حوزه در سال ۱۳۵۴ رساله عملیه خود را با عنوان رساله جامع الاحکام در مشهد مقدس منتشر کردند و جمعی از مومنین در تقلید به ایشان رجوع کردند.پس از رحلت حضرت آیت الله العظمی اراکی(رحمه الله علیه)، رساله فعلی معظم له با عنوان رساله توضیح المسائل در سال ۱۳۷۳ منتشر شد و جمع دیگری از مومنین در تقلید به ایشان رجوع کردند. فعلا دفاتر معظم له در شهرهای مشهد، زنجان و تبریز فعال هستند و در ایام حج  بعثه معظم له به منظور پاسخ گویی به استفتاءات مقلدین و سایر امور شرعی در مدینه منوره و مکه مکرمه مستقر است.

ویژگی اخلاقی

ایشان بسیار خلیق، مهربان، متواضع، گشاده رو و با حوصله هستند و به خصوص با دقت و حوصله به پرسش­های جوانان پاسخ می­دهند و از این رو بیشتر نمازگزاران و مراجعان مسجد امام صادق(علیه السلام) مشهد مقدس و دفتر ایشان را دانشجویان و طلاب تشکیل می­دهند.
ایشان نسبت به خاندان اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) و به خصوص به جده بزرگوارشان (سلام الله علیها) محبت و علاقه فوق العاده­ای دارند و جنبه ولایت در ایشان بسیار قوی است.
علاقه و توجه فراوانی به مجلس روضه حضرت ابا عبدالله الحسین (علیه السلام) و تعظیم شعائر حسینی(علیه السلام) دارند به طوری که بیش از ۳۵ سال است که به طور مرتب در بیت خود در مشهد مقدس روضه هفتگی برگزار می­کنند و بر مصائب حضرت سید الشهداء (علیه السلام)  اشک می­ریزند.
انس مخصوصی با ادعیه مأثور از اهل بیت( علیهم السلام) و به خصوص صحیفه سجادیه دارند به طوری که اکثر ادعیه مأثور را از حفظ هستند و همیشه در سخنان خود به جنبه های معرفتی این ادعیه اشاره می­کنند و معتقدند که بسیاری از  ادعیه ماثور از اهل بیت(علیهم السلام) مهجور واقع شده اند و کمتر به دقایق و ظرایف و محتوای عمیق این ادعیه توجه شده است.
به دروس اعتقادی و تفسیر قرآن کریم اهمیت خاصی قائل هستند به طوری که درس­های عقاید و تفسیر معظم له تقریباً هیچ گاه تعطیل نشده است.
یکی از معدود مراجع فعلی است که در کنار فقه و اصول و تفسیر در عرفان و فلسفه نیز صاحب نظر و دارای مطالعات عمیق هستند و معتقدند که هر چند برخی آراء و عقاید فلاسفه و عرفا با مکتب اهل بیت (ع) سازگار نیست اما موارد سازگاری نیز کم نیست و نکات قابل استفاده در آثار ایشان وجود دارد.

در حدیث دیگران

شخصیت علمی و معنوی معظم له در میان فضلاء و اهل خبره مشخص و مسلم است و نیازی به تعریف ندارد اما در آثار و سخنان برخی از بزرگان مطالبی درباره ایشان آمده که نقل آنها خالی از لطف نیست:

۱. مرحوم حضرت آیت الله العظمی سید محمدهادی میلانی(قدس سره) در نامه هایی که خطاب به معظم له نوشته اند از ایشان با القابی چون «روح الفضیله و جثمانها»،« نادره الدهر»،«غیاث الاسلام» و «علامه» یاد کرده اند. با بررسی مجموعه مکاتبات آیت الله العظمی میلانی ،که تحت عنوان «علم و جهاد» در دو مجلد به چاپ رسیده است، معلوم می­شود که ایشان چنین القابی را فقط برای معظم له به کار برده­اند و برای دیگر اعاظم از القاب متعارف استفاده کرده­اند.

۲.مرحوم علامه سید محمد حسین طباطبایی تبریزی، در آخرین مصاحبه تلویزیونی و در پاسخ به این سوال که کدام یک از شاگردان تان توانستند رابطه خاص استاد و شاگردی را با شما داشته باشند و به کدام یک در فلسفه اسلامی می­شود اعتماد داشت،ابتدا از استاد شهید مرتضی مطهری و سپس از معظم له با عنوان« آقای امام زنجانی» و پس از آن از سه عالم بزرگوار دیگر نام بردند.

۳. آیت الله شهید سید محمد علی قاضی طباطبایی(قدس سره) در کتاب« تحقیق درباره اول اربعین حضرت سید الشهداء(علیه السلام)» به مناسبتی درباره معظم له چنین نوشته اند: «…پس از مراجعت از آن سفر[تبعید بافت] در زنجان به اقامت اجباری قریب شش ماه بودم و از مهربانی­های اهالی زنجان عموما و از مهمان نوازی و محبت های بی پایان صدیقنا الاخ الامجد علامه جلیل آیت الله آقای حاج آقا عزالدین حسینی (دامت برکاته) خصوصا کاملا برخوردار بوده و به ویژه از مذاکرات علمی و مباحثات فقهی و ادبی و تاریخی که در حضور آن برادر مکرم معظم واقع می­شد صفای عجیب و حظوظ روحی غریب داشت که به وصف نمی­آید و به عبارت نمی­گنجد.

۴. مرحوم آیت الله شیخ علی فلسفی(قدس سره)،از شاگردان مرحوم آیت الله العظمی خویی(قدس سره) و صاحب اجازه اجتهاد بلند مرتبه از آن فقیه بزرگ، در مجلسی که اکثر علمای بزرگ مشهد مقدس در آن حضور داشتند و در امری که نیاز به اجازه مجتهد جامع الشرایط و اعلم علمای بلد داشت از معظم له کسب اجازه می­کنند و می فرمایند:«ما حضرت عالی را اعلم علمای بلد می­دانیم».

۵. مرحوم آیت الله سید محمدحسین حسینی تهرانی(رحمه الله علیه)، در یادنامه مرحوم علامه طباطبایی، مهر تابان، درباره معظم له چنین می­نویسند:« رفیق شفیق و صدیق ارجمند حضرت آیت الله حاج سید عزالدین زنجانی (دامت برکاته) از مبرزین از قدماء شاگردان علامه طباطبایی( رحمه الله علیه) می­باشند… مردی است جامع بین علم و عمل و بین معقول و منقول ، مفسر قرآن کریم، وارد در ابحاث علمیه و فلسفیه و متعبد به عبودیت الهیه و متخلق به اخلاق حسنه می­باشند و حقا می­توان ایشان را یکی از نمونه های بارز مفاخر اسلام شمرد».

۶. مرحوم شیخ آقا بزرگ طهرانی (قدس سره) : ترجمه عبارت شیخ آقا بزرگ چنین است:«عالم فاضل معاصرآقای سید عزالدین فرزند سید محمود جانشین پدر در زنجان شده است. آقای سید موسی[آیت الله العظمی سید موسی شبیری زنجانی(دامت برکاته)] فرزند سید احمد زنجانی،ساکن قم،از هر دو (از پدر و پسر) تعریف و تمجید می­کند».

۷. آیت الله سید محمد حسینی زنجانی(دامت برکاته): ایشان در احکام تاکیدشان به روایات است و روایات را خیلی خوب معنا می­کنند و از دل روایات، روایات دیگر را تفسیر و توجیه می­کنند و من در این مسئله نظیر ایشان را حتی در قم ندیدم… در این مسئله که فقیه از دل روایات مطلب را بیرون آورد و قرینه برای فهم مطلب دیگر بگیرد نظیر ایشان را ندیده ­ام.

تالیفات

از حضرت آیه الله العظمی حسینی زنجانی تاکنون چند اثر منتشر شده است که عبارتند از:
۱. رساله جامع الاحکام
۲. رساله توضیح المسائل
۳. منتخب رساله توضیح المسائل
۴. مناسک حج و عمره مفرده
۵. شرح خطبه حضرت زهرا (سلام الله علیها)
۶. حکمت فاطمی ،تلخیصشرح خطبه حضرت زهرا (س)
۷. تفسیر سوره مبارکه حمد
۸. راه رستگاری ، جستاری در باب اسلام و ایمان
۹. مطارحات حول معیار الشرک فی القرآن
۱۰. معیار شرک در قرآن
۱۱. شرح زیارت عاشورا
۱۲. صد و ده پرسش و پاسخ بخشی از استفتاء­ات معظم له
۱۳. فیض العلیم فی شرح تحفه الحکیم
۱۴. زندگی‌نامه علامه فرزانه شیخ محمدجواد بلاغی
۱۵. حاشیه بر شرح منظومه ملاهادی سبزواری
۱۶. شرح و نقد مثنوی معنوی
۱۷. حاشیه بر اسفار ملاصدرا
۱۸. تصوف و در نهایت شرح نهج‌البلاغه
۱۹. رساله فی حقیقه الایمان (تقریر)
۲۰. تعلیقات بر تفسیر شبر (تقریر)

وفات

آیت الله العظمی حسینی زنجانی سرانجام در سحر گاه ۲۴ اردیبهشت ۱۳۹۲، سوم رجب سال ۱۴۳۴مصادف باشهادت حضرت امام هادی علیه السلام جان به جان آفرین تسلیم کرد و به ملکوت اعلی پیوست. و روز ۲۶ اردیبهشت در جورا ملکوتی ثامن الائمه علی بن موسی الرضا علیه السلام آرام گرفت.