سریه عبیده بن حارث ۱ ربیع الاول

زمان مطالعه : 2 دقیقه

توسط : حمید الله رفیعی

0 نظر

سال دوّم هجرى قمرى

پیامبراکرم(ص) براى تعقیب کاروان هاى قریش و حرکت هاى ایذایى بر ضد مشرکانى که براى جان و مال مسلمانان مکه و پیروان دین اسلام، احترامى قائل نبوده و آنان را از خانه و کاشانه خویش دور ساختند و دارایى هایشان را به تاراج بردند، اقدام به رزمایش هاى نظامى و قدرتى نمود.

آن حضرت، به قصد یکى از کاروان هاى قریش که میان شام و مکه، بازرگانى مى کرد، پسر عمویش عبیده بن حارث بن عبدالمطلب را در رأس شصت و یا هشتاد رزمنده مسلمان که همگى از گروه مهاجران بودند، اعزام کرد.

عبیده بن حارث به سوى ساحل ” دریاى سرخ “، که محل عبور کاروان هاى شام به مکه و بالعکس بود، روان شد و در “رابغ “، که در ده میلى ” جُحفه ” قرار دارد، به کاروان قریش رسید. سرپرست کاروان، ” ابوسفیان بن حرب ” و به روایتى “عکرمه بن ابى جهل” و به روایت دیگر “مکرز بن حفص” بود. تعداد کاروانیان به دویست نفر بالغ مى شد.

از میان مسلمانان، ” سعد بن ابى وقاص”، تیرى به سوى کاروان قریش رها کرد. روایت شد که وى داراى تیردانى بود که بیست پیکان تیر در آن، جا مى شد و هرگاه، هر یک از آن ها را به مقصدى رها مى کرد، به هدف اصابت مى کرد و هیچ گاه تیرش به هدر نمى رفت. وى نخستین مسلمانى بود که در راه اسلام تیرى رها کرد.

امّا به غیر از این مورد، میان دو طرف، درگیرى و نزاعى به وقوع نپیوست و هر کدام به شهرهاى خویش برگشتند. گرچه در این سریه، جنگى میان دو طرف روى نداد، ولیکن دلیرى و جسارت رزمندگان اسلام در تعقیب مشرکان قریش، در آن سرزمین دور دست، آثار خویش را بر جاى گذاشت و مشرکان مکه را با پدیده تازه اى به نام نظام و حکومت اسلامى روبرو گردانید و رعب و وحشتى در میان آنان برانگیخت. در تاریخ این سریه، اتفاقى میان تاریخ نگاران نیست.

واقدى، آن را در ماه شوال، هشتمین ماه هجرت پیامبر(ص) به مدینه منوره (۱) و مؤلف کتاب “الاستیعاب”، آن را در ماه ربیع الاوّل سال دوّم هجرى و نخستین سریه اسلامى دانسته اند. (۲) در کتاب المحبر گفته شد که این سریه،در نخستین روز ربیع الاوّل واقع گردید. (۳)