- اسلام
- قرآن
- پیامبر(ص) و اهل بیت(ع)
- شیعه
- خانواده
- ادیان و مذاهب
- پرسش ها و پاسخ ها
- کتابشناسی
- کتابخانه
- چندرسانه ای
- زمان مطالعه : 3 دقیقه
- توسط : رحمت الله ضیایی
- 0 نظر
«سیّد بن طاووس» مى نویسد: وقتى امام موسى بن جعفر(علیهما السلام) را زیارت کردى نزد مرقد امام جواد(علیه السلام) مى ایستى و آن را مى بوسى و مى گویى:
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباجَعْفَر، مُحَمَّدَ بْنَ عَلِىٍّ الْبَرَّ التَّقِىَّ الاِْمامَ الْوَفِىَّ،
سلام بر تو اى ابا جعفر محمّد بن على که (امام) نیکوکار و پرهیزکار و پیشوایى وفادار بودى
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الرَّضِىُّ الزَّکِىُّ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا وَلِىَّ اللهِ، اَلسَّلامُ
سلام بر تو اى آقاى پسندیده و پاکیزه سلام بر تو اى ولى خدا سلام
عَلَیْکَ یا نَجِىَّ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا سَفیرَ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا سِرَّ اللهِ،
بر تو اى همراز خدا سلام بر تو اى نماینده خدا سلام بر تو اى رازدار خدا
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا ضِیآءَاللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا سَنآءَ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا
سلام بر تو اى پرتو (نور) خدا سلام بر تو اى روشنى (جمال) خدا سلام بر تو
کَلِمَهَ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا رَحْمَهَ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا النُّورُ السّاطِعُ،
اى کلمه (نشانه تام و تمام) خدا سلام بر تو اى رحمت خدا سلام بر تو اى نور درخشان
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الْبَدْرُ الطّالِعُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الطَّیِّبُ مِنَ الطَّیِّبینَ،
سلام بر تو اى ماه تابان سلام بر تو اى پاک (متولّد شده) از پاکان
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الطّاهِرُ مِنَ الْمُطَهَّرینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الاْیَهُ
سلام بر تو اى پاکیزه از نژاد پاکیزگان سلام بر تو اى نشانه
الْعُظْمى، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الْحُجَّهُ الْکُبْرى، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الْمُطَهَّرُ
بزرگ (حق) سلام بر تو اى حجّت کبرا (ى الهى) سلام بر تو اى پاک
مِنَ الزَّلاَّتِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الْمُنَزَّهُ عَنِ الْمُعْضِلاتِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ
از لغزش ها سلام بر تو اى منزه از خشونت و سخت گیرى ها سلام بر تو
اَیُّهَا الْعَلِىُّ عَنْ نَقْصِ الاَْوْصافِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الرَّضِىُّ عِنْدَ
اى برتر از نقص در اوصاف سلام بر تو اى پسندیده در نزد
الاَْشْرافِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا عَمُودَ الدّینِ، اَشْهَدُ اَنَّکَ وَلِىُّ اللهِ وَحُجَّتُهُ فى
مردمان شرافتمند سلام بر تو اى استوانه دین (خدا) گواهى دهم که تویى ولى خدا و حجّت او در
اَرْضِهِ، وَاَنَّکَ جَنْبُ اللهِ وَخِیَرَهُ اللهِ، وَمُسْتَوْدَعُ عِلْمِ اللهِ وَعِلْمِ الاَْنْبِیآءِ،
روى زمین و تو در جوار و مقام قرب خدا هستى و تویى برگزیده خدا و کسى که علم خدا و علم پیمبران به تو سپرده شده
وَرُکْنُ الاْیمانِ، وَتَرْجُمانُ الْقُرْآنِ، وَاَشْهَدُ اَنَّ مَنِ اتَّبَعَکَ عَلَى الْحَقِّ
و رکن ایمان و مفسر قرآن هستى و گواهى دهم که هر که از تو پیروى کرد بر حق
وَالْهُدى، وَاَنَّ مَنْ اَنْکَرَکَ وَنَصَبَ لَکَ الْعَداوَهَ عَلَى الضَّلالَهِ وَالرَّدى، اَبْرَءُ
و بر هدایت است و هر که منکر تو شد و به دشمنى تو برخاست در گمراهى و هلاکت است بیزارى جویم
اِلَى اللهِ وَاِلَیْکَ مِنْهُمْ فِى الدُّنْیا وَالاْخِرَهِ، وَالسَّلامُ عَلَیْکَ ما بَقیتُ وَبَقِىَ
به درگاه خدا و پیشگاه تو از آنها در دنیا و آخرت و سلام بر تو تا زنده ام و برپاست
اللَّیْلُ وَالنَّهارُ
شب و روز
سپس این صلوات را بخوان:
اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَاَهْلِ بَیْتِهِ،
خدایا درود فرست بر محمّد و خاندانش
وَصَلِّ عَلى مُحَمَّدِ بْنِ عَلِىّ الزَّکِىِّ التَّقِىِّ، وَالْبَرِّ الْوَفِىِّ، وَالْمُهَذَّبِ النَّقِىِّ،
و درود فرست بر محمّد بن على آن امام پاکیزه و با تقوا و نیکوکار با وفا و مبرّاى بى عیب
هادِى الاُْمَّهِ، وَوارِثِ الاَْئِمَّهِ، وَخازِنِ الرَّحْمَهِ، وَیَنْبُوعِ الْحِکْمَهِ، وَقآئِدِ
و راهنماى امت و وارث امامان و خزینه دار رحمت (حق) و سرچشمه حکمت و پیشواى
الْبَرَکَهِ، وَعَدیلِ الْقُرْآنِ فِى الطّاعَهِ، وَواحِدِ الاَْوْصِیآءِ فِى الاِْخْلاصِ
خیر و برکت و هم طراز قرآن در وجوب اطاعت و یکى از اوصیا در جهت اخلاص
وَالْعِبادَهِ، وَحُجَّتِکَ الْعُلْیا، وَمَثَلِکَ الاَْعْلى، وَکَلِمَتِکَ الْحُسْنى، اَلدّاعى
و عبادت و حجّت والاى تو و نمونه برتر و نشانه نیکوى تو که (مردم را)
اِلَیْکَ، وَالدّآلِّ عَلَیْکَ، اَلَّذى نَصَبْتَهُ عَلَماً لِعِبادِکَ،وَمُتَرْجِماً لِکِتابِکَ،
به تو دعوت کرد و بر تو راهنمایى فرمود آن کس که او را منصوب کردى (چون) پرچمى براى (هدایت) بندگانت و مترجمى براى کتاب (قرآن)
وَصادِعاً بِاَمْرِکَ، وَناصِراً لِدینِکَ، وَحُجَّهً عَلى خَلْقِکَ، وَنُوراً تَخْرُقُ بِهِ
و با صداى بلند فرمان تو را برساند و دینت را یارى کرد و حجّتى است بر خلق و نورى است که تاریکى ها
الظُّلَمَ، وَقُدْوَهً تُدْرَکُ بِهَا الْهِدایَهُ، وَشَفیعاً تُنالُ بِهِ الْجَنَّهُ، اَللّـهُمَّ وَکَما اَخَذَ
بدو شکافته شود و پیشوایى است که هدایت بوسیله او بدست آید و شفیعى است که به شفاعتش به بهشت توان رسید خدایا چنانچه او از
فى خُشُوعِهِ لَکَ حَظَّهُ، وَاسْتَوْفى مِنْ خَشْیَتِکَ نَصیبَهُ، فَصَلِّ عَلَیْهِ
فروتنى در برابرت بهره خود را گرفت و ازمقام خشیت و ترسى که از تو داشت نصیبش را دریافت داشت پس درود فرست بر او
اَضْعافَ ما صَلَّیْتَ عَلى وَلِىٍّ ارْتَضَیْتَ طاعَتَهُ، وَقَبِلْتَ خِدْمَتَهُ، وَبَلِّغْهُ مِنّا
چندین برابر آنچه درود فرستى بر یکى از دوستانت که اطاعتش را پسندیدى و خدمتش را پذیرفتى و برسان به او از جانب ما
تَحِیَّهً وَسَلاماً، وَآتِنا فى مُوالاتِهِ مِنْ لَدُنْکَ فَضْلاً وَاِحْساناً، وَمَغْفِرَهً
تحیّت و سلامى و بده به ما بواسطه دوستى او فضل و احسان و آمرزش
وَرِضْواناً، اِنَّکَ ذُو الْمَنِّ الْقَدیمِ، وَالصَّفْحِ الْجَمیلِ.
و خشنودى خود را که براستى تو داراى بخششى دیرینه و چشم پوشى نیکویى هستى.
آنگاه نماز زیارت بجاى آور.(۱)
۱ .مصباح الزائر، صفحه ۳۹۵ و بحارالانوار، جلد ۹۹، صفحه ۲۰.