زاهر بن عمرو کندی

«زاهر» مردی شجاع، اهل تجربه و رزم‌آوری مشهور بود(۱). شیخ طوسی رضی الله عنه و دیگران گفته‌اند: محمد بن سنان الزاهری که از حضرت امام هشتم علیه‌السلام و امام جواد الائمه علیه‌السلام روایت نقل کرده و در سال ۲۲۰ هجری رحلت فرموده از نوادگان این یاور حسین علیه‌السلام است(۲). او از محبان شناخته شده اهل بیت علیهم‌السلام بود. تاریخ‌نگاران نگاشته‌اند که وقتی عمرو بن حمق بر علیه زیاد قیام کرد، همراه او زاهر به پا خاست. او در گفتار و رفتار عمرو را همراهی کرد. وقتی که معاویه عمرو را دستگیر کرد، زاهر را نیز تعقیب نمود. عمرو به شهادت رسید، ولی زاهر فراری شد، تا این که در سال ۶۰ هجری زاهر به حج مشرف شد و در آن سفر با حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام ملاقات کرد. پس از آن همراه امام شد و تا کربلا با او بود(۳).

سروی می‌گوید که زاهر در حمله نخستین به مقام شهادت فائز شد(۴).