روانی بودن

آیا شما روانی هستید؟

در جامعه مدرن امروز، درصد قابل توجهی از افراد، دچار مشکلات روحی و روانی هستند، اما از وجود این شرایط، اطلاع ندارند. در این مقاله سعی می‌کنیم مهمترین مشکلات روانی را بررسی کنیم.

ما اغلب در توصیف حالات روحی خود، از کلماتی مانند افسرده یا مضطرب و مانند آن استفاده می‌کنیم. اما واقعاً چه زمانی باید در مورد این حالات نگران بود و به پزشک مراجعه کرد؟ تحقیقات نشان می‌دهد در جامعه مدرن امروز، بسیاری درصد قابل توجهی از افراد جامعه دچار مشکلات روحی و روانی هستند، اما خودشان از وجود این شرایط اطلاع ندارند.

در این مقاله سعی می‌کنیم مهم‌ترین مشکلات روحی را که ممکن است یک فرد به آن مبتلا باشد را بررسی کنیم. در صورتی که شما به یکی از این مشکلات دچار هستید باید هرچه سریع‌تر برای درمان آن اقدام کنید چرا که این شرایط روانی معمولاً حالت پیش رونده داشته و بعد از مدتی زندگی شما را به شدت تحت تأثیر قرار می‌دهند.

اختلالات دو قطبی

گاهی اوقات از این حالت به نام افسردگی روان‌شیدایی یاد می‌شود. افراد مبتلا به این حالت، دچار تغییرات ناگهانی بسیار شدید در حالت روحی خود می‌شود که مهم‌ترین آن شامل افسردگی خفیف یا متوسط و حتی شدید باشد. این حالت می‌تواند حتی به مدت چند هفته یا چند ماه به طور بینجامد و اغلب شخص مبتلا قادر به کنترل آن نیست.

مؤسسه ملی سلامت ذهنی آمریکا تخمین می‌زند که این بیماری ۵٫ ۷ میلیون فرد بالغ یا ۲ ۶ درصد از جمعیت بالای ۱۸ سال آمریکا را به شکلی به خود درگیر کرده است.به دلیل آن که اغلب افراد مبتلا به این بیماری دچار حالات چندگانه روحی هستند، ممکن است در هر دوره خاصی، نسبت به سؤالات روانشناسی پاسخ‌های متفاوتی داشته باشند.

مبتلایان به این بیماری، نوسان‌های خلقی شدیدی را تجربه می‌کنند. آنها ممکن است دوره‌های شاد و پرانرژی یا بر عکس دوره‌هایی از ناراحتی و ناامیدی را تجربه کنند. این حالات معمولاً به صورت نوسانی بروز می‌کند و در بین این دوره‌ها فرد خلق و خوی طبیعی دارد.

اختلال دوقطبی دارای زمینه ارثی است و در برخی از خانواده‌ها بیشتر دیده می‌شود. این بیماری به طور معمول در انتهای نوجوانی یا در ابتدای بزرگسالی ظهور می‌کند. اختلال دو قطبی در صورت عدم درمان، ممکن است پیامدهایی مانند مختل‌شدن روابط با دیگران، افت کارکرد شغلی و تحصیلی، و حتی خودکشی را به دنبال داشته باشد.

افسردگی، یک شرایط روحی است که معمولاً همراه با یک دوره ناراحتی، احساس ناامیدی و علائم فیزیکی مانند بی‌خوابی، بی‌اشتهایی یا پراشتهایی همراه است.

به گفته مؤسسه ملی سلامت ذهنی انگلستان، افسردگی می‌تواند با علائمی شامل مشکل در خوابیدن، غذا خوردن، تمرکز، ارتباط برقرار کردن با دیگران و مانند آن همراه باشد. این بیماری ممکن است شما را از عملکرد عادی و طبیعی باز دارد و حتی زندگی شما را به طور کامل مختل کند. تخمین زده می‌شود حدود نیمی از مبتلایان به افسردگی یا از بیماری خود بی‌خبرند یا بیماری آنها چیزی دیگر تشخیص داده شده است.

افسردگی به یک سن یا جامعه خاص بستگی ندارد و ممکن است در هر زمانی و در هر موقعیت اجتماعی و شغلی در انسان ظاهر شود. حتی بعد از درمان این بیماری خطر به طور کامل برطرف نمی‌شود چرا که ممکن است بعد از مدتی این بیماری به انسان بازگردد.

تقریباً ۵۹ درصد از مردم آمریکا که جمعیتی بالغ بر ۱۹ میلیون نفر را شامل می‌شود در هر دوره یکساله به بیماری افسردگی مبتلا هستند. بین ۱۰ تا ۲۵ درصد از زنان و ۵ تا ۱۲ درصد از مردان ممکن است به دلیل ابتلا به این بیماری به درمان‌های کلینیکی نیاز داشته باشند. تخمین زده می‌شود افسردگی هر سال بیش از ۳۰ میلیارد برای دولت آمریکا هزینه در بر داشته باشد.

استرس و ناامیدی

استرس قسمتی از زندگی عادی و طبیعی ما را تشکیل می‌دهد. در مقیاس‌های کوچک استرس می‌تواند مفید باشد و باعث ایجاد انگیزه شده و شما را به سمت کار و تولید بیشتر تحریک کند. اما اگر این حالت، شکل مزمن به خود بگیرد، ضررهای بسیاری برای شما دارد.

استرس مداوم می‌‌تواند بیماری‌های روحی و ذهنی مانند افسردگی، بیماری‌های قلبی، ضربان قلب نامنظم، استفاده از مواد مخدر و مشروبات الکلی، عصبانیت، بی‌توجهی، اختلال حواس و پیش گرفتن عادات ناسالم مانند سیگار کشیدن و پرخوری و کم‌خوری را شامل شود. این بیماری در حالت شدید، حتی می‌تواند منجر به حمله قلبی و سکته نیز بشود.

ناامیدی نیز نوعی بیماری روانی است که در طی آن، فرد انگیزه‌ای برای انجام هیچ کاری ندارد. تقریباً سه چهارم از مبتلایان به این ناهنجاری، تا قبل از سن ۲۱ سالگی اولین تجربه جدی خود از این بیماری را دارند.

تخمین زده می‌شود این بیماری در هر سال نزدیک به ۴۲ میلیارد دلار برای دولت آمریکا هزینه در بر دارد. معمولاً متبلایان به این اختلال ۳ تا ۵ برابر بیشتر از افراد سالم ممکن است به پزشک مراجعه کنند.

اختلال وسواس اجباری

اختلال وسواسی، یک نوع اختلال اضطرابی ناتوان‌کننده است. در این اختلال مدام افکار مزاحم و ناخواسته‌ای شکل می‌گیرند که فرد نمی‌تواند از دست آنها خلاص شود. مثلاً ممکن است فرد دائماً از این که همه اجسام آلوده هستند هراس داشته باشد و برای رهایی از این هراس، مکرراً دستها و اجسام را بشوید.

وسواس به صورت‌های مختلف بروز می‏‌کند که می‌توان از تکرار و مداومت، تردید، شک در عبادت، ترس، دقت و نظم افراطی، لجاجت و مانند آن را نام برد.

به طور کلی وسواس شامل فکر، احساس، اندیشه یا تصویر ذهنی مزاحم است و اجبار شامل، رفتاری آگاهانه و عودکننده است که به آن O. C. D یا obsessive compulsive disorder یا اختلال وسواسی اجباری می‌گویند.

این بیماری می‌تواند انواع مختلفی به خود بگیرد که بعضی از آن شامل وسواس درباره بدن که بخشی مهم از اشتغالات ذهنی و فکری بیمار متوجه بدن اوست. او دائماً به پزشک مراجعه می‏‌کند و یا تصور می‌کند نواقص خاصی در بدن یا چهره او وجود دارد. وسواس در مورد عملکرد گذشته یا آینده که فرد مبتلا دائماً می‏‌اندیشد که چرا در گذشته، کار خاصی کرده است یا مرتبا در این فکر است که در آینده با ید چه رفتار خاصی را از خود نشان دهد.

مصرف مواد مخدر

امروزه اعتیاد به مواد مخدر، در دسته بیماری‌های روانی قرار می‌گیرد. تحقیقات نشان می‌دهد مواد مخدر، تأثیرات خاصی روی مغز می‌گذارند و فرد را از لحاظ روانی درگیر می‌کنند. به این ترتیب این داروها علاوه بر اثرات فیزیکی خود روح و روان فرد را هم درگیر می‌کند.

اعتیاد، یک بیماری مزمن و عودشونده مغزی است. در طی این بیماری، مغز فرد با وجود اثرات مضر این مواد، باز هم به طور دائم به دنبال مصرف آن‌هاست است. اعتیاد می‌تواند ساختار و عملکرد مغز را به طور کامل دستخوش تغییر قرار دهد.

ترک عادت به مصرف مواد مخدر، معمولاً کار بسیار مشکلی است. هر گونه تغییر در میزان مصرف چنان چالشی برای مغز به وجود می‌آورد که فرد ترجیح می‌دهد با بازگشت به سمت مصرف مواد هر چه سریع‌تر خود را از این کمبود رهایی بخشد.

منبع: عصر ایران