راه های موثر برای کنار آمدن با غم و اندوه

تا حالا نشده کسی برای کنار آمدن با شادی و خوشبختی مشکل داشته باشد. وقتی شادی و لذت وارد زندگی ما می‌شود، ما آزادانه آن را تجربه می‌کنیم، اما وقتی غصه و ناراحتی به سراغمان بیاید، معمولاً با آن مبارزه می‌کنیم. ما در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که به ما دیکته می‌کند همیشه لبخند روی لب داشته باشیم، به همین خاطر برخورد با غم و غصه، کمی برایمان دشوار می‌شود.

اما ناراحتی و غم و اندوه، بخشی طبیعی از زندگی همه مردم است. این ناراحتی‌ها چه به خاطر یک فقدان مهم در زندگی مثل مرگ یکی از عزیزان، ایجاد شده باشد چه به خاطر شکست‌های کوچک و بی‌اهمیت روزانه، می‌توانیم یاد بگیریم که چطور راحت‌تر با آنها زندگی کنیم.

ما نه تنها می‌توانیم راحتی بیشتری به این گونه احساسات پیدا کنیم، برای سلامتی و تندرستی ما هم لازم است که به طریقی سالم با آنها برخورد کنیم. خطر برخورد نامناسب با احساسات، زمانی برای من آشکار شد که یکی از همسایگان، همسر بیمارش را از دست داد. وقتی من می‌خواستم با او ابراز همدردی کنم، او فوراً انکار کرد که احساسی به این مسئله دارد. طی یک هفته، او همه وسائل و متعلقات مربوط به همسرش را بیرون ریخت و هر چیز مربوط به بیماری و مرگ او.

جای تعجب نبود که وضعیت سلامتی او از آن موقع، روز به روز بدتر شد. ابتدا هیج دلیل برای علائم بیماری او پیدا نشد، اما با گذشت زمان، مشکلات جدی جسمی در او ایجاد شد (که همه آنها مشکلات ناشی از استرس بودند). البته این، یک نمونه بسیار حاد است اما به خوبی می‌توان اهمیت برخورد صحیح با مشکلات و ناراحتی‌ها را در آن مشاهده کرد. خیلی خوب است که ببینید چطور با این گونه احساسات کنار آیید و مهارت‌های جدیدی یاد بگیرید.
در این مقاله قصد داریم به نحوه برخورد با ناراحتی‌های زندگی بپردازیم.

پذیرش ناراحتی خود و تحمل آن

رویکردهای کلی‌نگری به سلامتی دیر زمانی است که پی به نقش احساسات ما در وضعیت سلامتیمان برده و پزشکی مدرن این روزها توجه بیشتری به این مسئله معطوف داشته است. برای داشتن یک زندگی احساسی سالم، لازم است که به همه احساساتمان احترام بگذاریم و به آنها فرصت ابراز بدهیم. وقتی غم و ناراحتی به سراغ ما می‌آید، باید به خودمان اجازه بدهیم که آن را به طور کامل حس کنیم. این کار باعث می‌شود بفهمیم که غم و غصه، واکنشی بسیار طبیعی و عادی به فقدان‌های زندگی است، نشان‌دهنده ایراد و اشکال ما.

هر نوع فقدان می‌تواند ناراحتی در ما ایجاد کند؛ حتی می‌تواند به همراه یک غروب زیبای خورشید باشد که نشان‌دهنده پایان روز است. ممکن است ندانیم که چه چیز همیشه باعث ناراحتی ما می‌شود؛ حتی ممکن است یک تغییر کوچک در شیمی بدنمان مثل تغییرات هورمونی، تغییر سطح قند خون و از این قبیل باشد. این کار کمک می‌کند که نیاز به درک همه واکنش‌های احساسیمان از بین برود.

مسئله مهم اینست که نباید به هیچ عنوان احساساتمان را سرکوب کرده و در برابر آنها مقاومت کنیم. علاوه بر پذیرش ناراحتیمان به عنوان بخشی عادی از زندگی، و اجازه وجود دادن به آن، راه‌های دیگری هم برای کمک به کنار آمدن با غم و غصه‌هایمان وجود دارد که در زیر به آنها اشاره می‌کنیم:

پنج راه حل اساسی برای کمک به کنار آمدن با غم و اندوه

۱- احساساتتان را با یک دوست امین یا یکی از اعضاء خانواده در میان بگذارید. در واقع این فرد، باید کسی باشد که خوب به حرف‌های شما گوش بدهد، سعی در قضاوت کردن در مورد آن یا تغییر دادن شما نداشته باشد.

۲- سعی کنید کارهایی انجام دهید که به شما آرامش می‌دهد. به پیاده‌روی بروید، دوش آب گرم بگیرید، یک کتاب خوب بخوانید، به گل و گیاه‌های خانه رسیدگی کنید یا به سایر سرگرمی‌های مورد علاقه‌تان بپردازید.

فوراً استرستان را پایین آورید.

ذهنتان را آرام کنید.

احساساتتان را تسکین دهید.

نوعی آسودگی خیال در جسمتان ایجاد کنید.

تمدد اعصاب را به طریقی طبیعی و آسان ایجاد کنید.

۳- راهی برای آرام کردن و تسکین خود پیدا کنید. این کار باعث می‌شود احساساتتان آزاد و رها شود. مدیتیشن کنید، به موسیقی آرامش بخش گوش دهید یا حرکات کششی ساده انجام دهید.

۴- خاطره نویسی کنید. وقتی این کار را انجام می‌دهید، مثل این می‌ماند که یک شنونده خوب دارید که می‌توانید به او اطمینان کرده و حرف‌هایتان را با او در میان بگذارید.

۵- یاد بگیرید که چطور بهترین دوست خود باشید. سعی کنید یک‌بار دیگر نگاهی به خودتان بیاندازید و این بار به عشق و علاقه به خودتان نگاه کنید. ببینید شاید تا امروز با خودتان به تندی و سنگ‌دلانه رفتار می‌کردید و از این به بعد، به جای آن، برای خودتان همدردی و دلسوزی کنید.

چه موقع به دنبال کمک متخصص بروید؟

ناراحتی‌های شدید و طولانی‌مدت، می‌تواند نشانه افسردگی باشد. افراد افسرده معمولاً احساس تنهایی و ناامیدی می‌کنند و خودشان را به خاطر چنین احساساتی سرزنش می‌کنند. اگر احساس ناراحتی و غصه زیاد، بیشتر از دو هفته در شما ماندگار شد و در فعالیت‌های روزانه‌تان مثل کار یا خواب و خوراک اختلال ایجاد کرد، بهتر است به متخصص مراجعه کنید. اگر این احساسات شما با فکر مرگ و خودکشی همراه شد، سریعاً از متخصص روانشناس کمک بگیرید.

منبع: بیتوته