دگرگونی عالم پس ازشهادت امام حسین (علیه‌السلام) در روز عاشورا

اشاره:

حضرت سید الشهداء (علیه‌السلام) امام سوم شیعیان، دارای معجزات و کرامات زیادی در زمان حیاتشان و حتی بعد از شهادتش بوده که این معجزات ثابت می کند، آن بزرگوار، امام بر حق و منصوب از جانب خداوند و جانشین شایسته بعد از برادرش امام حسن (علیه‌السلام) است؛ زیرا محال است خداوند این معجزات و کرامات را به دست نا اهلان و مدعیان دروغین ولایت الهی بسپارد. در نوشته زیر به چند معجزه الهی اشاره شده که پس از شهادت آن حضرت اتفاق افتاده است.

پس ازشهادت آن بزرگوار،سپاه کوفه سه تکبیر(الله اکبر)کفتند!! زمین به سختی لرزید و شرق و غرب تاریک شد و مردم را زلزله و برق فرو گرفت و آسمان خون بارید و هاتفی(فریادزننده ای)از آسمان ندا کرد که :بخدا سوگند امام فرزند امام و برادر امام و پدر امامان،حسین بن علی،کشته شد.^[۱]

راوی گفت:درآن وقت غبار شدید توأم با تاریکی و طوفان سرخی که امکان دیدن نمی گذاشت آسمان را فرا گرفت که آن گروه گمان کردند عذاب بر آنها نازل گردیده و ساعتها ادامه داشت.^[۲]

امام صادق (ع)به زراره فرمود:ای زراره! آسمان چهل روز بر حسین (علیه‌السلام)خون گریست و زمین چهل روز به سیاهی گریست و خورشید تا چهل روز به گرفتگی و سرخی گریست و کوهها ازهم پاشید و فرو ریخت و دریاها متلاطم گشت.^[۳]

عن عیسی بن الحارث الکندی، قال : لما قتل الحسین مکثنا سبعه أیام إذا صلینا فنظرنا إلی الشمس علی أطراف الحیطان کأنها الملاحف المعصفره، ونظرنا إلی الکواکب یضرب بعضها بعضا .[۴]

عیسی بن حارث کندی می گوید : هنگامی حسین بن علی (علیه السلام) را شهید کردند، تا هفت روز، هر گاه که نماز عصر را می خواندیم می دیدیم آفتابی که بر دیوارهای خانه ها می تابید به قدری قرمز بود که گویا چادر های سرخ است که بر آن کشیده اند، و می دیدیم که برخی از ستارگان همدیگر را می زدند (با یکدیگر برخورد می کردند) .

حدثنا خلف بن خلیفه، عن أبیه، قال : لما قتل الحسین اسودت السماء، وظهرت الکواکب نهارا حتی رأیت الجوزاء عند العصر وسقط التراب الأحمر.^[۵]

خلف بن خلیفه از پدرش نقل می کند که گفت : زمانی که امام حسین (علیه‌السلام) به شهادت رسید، آن قدر آسمان تاریک شد که هنگام ظهر ستاره های آسمان ظاهر شدند ؛ تا جائی که ستاره جوزا در عصر دیده شده و خاک سرخ از آسمان فرو ریخت .

وقال : وقال علی بن مسهر، عن جدته : لما قتل الحسین کنت جاریه شابه، فمکثت السماء بضعه أیام بلیالیهن کأنها علقه.^[۶]

علی بن مسهر از جده اش نقل می کند که می گفت: هنگامی که امام حسین به شهادت رسید من دختری نوجوان بودم، آسمان چند شبانه روز درنگ نمود که گویا لخته خون بود .

پی نوشت:

[۱] . ذریعه النجاه، ص۱۴۷وقصه کربلانوشته علی نظری منفرد، ص۳۷۶٫.

[۲] . مقتل الحسین مقرّم، ص ۲۳۸وقصه کربلانوشته علی نظری منفرد، ص۳۷۶٫.

[۳] .  زیارت ناحیه،  بحارالانوار، جلد۹۸ص۳۱۷ وقصه کربلا نوشته علی نظری منفرد، ص۳۷۷٫

[۴] . تهذیب الکمال، المزی، ج ۶، ص ۴۳۲ – ۴۳۳ و تاریخ الإسلام، الذهبی، ج ۵، ص ۱۵ و سیر أعلام النبلاء، الذهبی، ج ۳، ص ۳۱۲ و تاریخ مدینه دمشق، ابن عساکر، ج ۱۴، ص ۲۲۷ .

[۵] . تهذیب الکمال، المزی، ج ۶، ص ۴۳۱ – ۴۳۲ و تهذیب التهذیب، ابن حجر، ج ۲، ص ۳۰۵ و تاریخ مدینه دمشق، ابن عساکر، ج ۱۴، ص ۲۲۶ .

[۶] . تهذیب الکمال، المزی، ج ۶، ص ۴۳۲ و تاریخ مدینه دمشق، ابن عساکر، ج ۱۴، ص ۲۲۶ .