دعاى پرارزشى از پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) در روز جنگ بدر

دعاى پرارزشى است که پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) در روز جنگ بدر(۱) و احزاب(۲) و امام حسین(علیه السلام) در روز عاشورا(۳) آن را خواندند. این دعا از امام صادق(علیه السلام) نیز نقل شده است:(۴)

اَللّهُمَّ اَنْتَ ثِقَتى فى کُلِّ کُرْبَه، وَ اَنْتَ رَجآئى فى کُلِّ شِدَّه، وَ اَنْتَ لى فى

خدایا تویى تکیه گاه من در هر گرفتارى و تویى امید من در هر سختى و تو براى من در

کُلِّ اَمْر نَزَلَ بى ثِقَهٌ وَعُدَّهٌ، کَمْ مِنْ کَرْب یَضْعُفُ عَنْهُ الْفُؤادُ، وَ تَقِلُّ فیهِ

هر پیش آمدى تکیه گاه و ذخیره ام هستى چه بسیار گرفتارى که ناتوان شود از آن دل و کم شود در آن

الْحیلَهُ، وَ یَخْذُلُ عَنْهُ الْقَریبُ وَ الْبَعیدُ، وَ یَشْمَتُ بِهِ الْعَدُوُّ، وَ تَعْنِینى فیهِ

چاره و یارى ندهد در آن خویش و بیگانه و شماتت کند بدان دشمن و خسته ام کند در آن

الاُْمُورُ، اَنْزَلْتُهُ بِکَ، وَ شَکَوْتُهُ اِلَیْکَ، راغِباً فیهِ عَمَّنْ سِواکَ، فَفَرَّجْتَهُ

کارها و من آن را به درگاه تو آوردم و شکوه اش به تو کردم و به جز تو از دیگران روگرداندم و تو بگشودى

وَکَشَفْتَهُ وَ کَفَیْتَنیهِ، فَأَنْتَ وَلِىُّ کُلِّ نِعْمَه، وَ صاحِبُ کُلِّ حاجَه، وَ مُنْتَهى

و برطرف کردى و کفایت کردى پس تویى سرپرست هر نعمت و صاحب هر حاجت و سرحد نهایى

کُلِّ رَغْبَه، فَلَکَ الْحَمْدُ کَثیراً، وَ لَکَ الْمَنُّ فاضِلاً

هر شوق پس تو راست ستایش بسیار و تو راست منّت فزون.

1. مهج الدعوات، صفحه ۶۹.
   ۲. بحارالانوار، جلد ۹۵، صفحه ۱۲۹.
   ۳. همان مدرک، جلد ۴۵، صفحه ۴ (بااندکىتفاوت).
   ۴. کافى، جلد ۲، صفحه ۵۷۸، حدیث ۵.