- اسلام
- قرآن
- پیامبر(ص) و اهل بیت(ع)
- شیعه
- خانواده
- ادیان و مذاهب
- پرسش ها و پاسخ ها
- کتابشناسی
- کتابخانه
- چندرسانه ای
- زمان مطالعه : 3 دقیقه
- توسط : ناظر محتوایی شماره یک
- 0 نظر
درد طلاق، سپرهای دفاعی ما را میشکند و ما را در آسیبپذیری کامل رها میکند. در طلاق هر چه که درباره خود تصور میکردیم لگدمال شده است. این که دوست داشتنی هستیم، این که محبوب هستیم…
درد طلاق، سپرهای دفاعی ما را میشکند و ما را در آسیبپذیری کامل رها میکند. باید کاری کنیم که از طلاق برای بهبود زندگی مان استفاده کنیم و کاری کنیم تا این تجربه به جای شکست به پیروزی تبدیل شود. رنج میتواند بزرگترین معلم انسان باشد. کاش بشود از این رابطه شکست خورده درسهایی گرفت که در روابط جدید بتوان از آنها استفاده کرد. فقط باید بدانید که چطور باخت را به پیروزی تبدیل کنید.
آنچه ما تصور میکنیم در طلاق از دست داده ایم، نفس ماست و هرگز شریک زندگیمان نیست. هر چه که درباره خود تصور میکردیم لگدمال شده است. این که دوست داشتنی هستیم، این که محبوب هستیم، این که بودن با ما زیباست، این که ما کسی هستیم که هیچ کس هرگز نمیخواهد او را ترک کند، این که میتوانیم به قلبمان اعتماد کنیم، و این که عشق ما اگر به حد اعلی نثار شود، همیشه پیروز میدان خواهد بود.
در جهان هستی، جدایی وجود ندارد. رابطه ما با دیگری همچنان ادامه مییابد. حتی اگر هرگز دوباره آن شخص را نبینیم با او رابطه داریم. و ماهیت آن رابطه به طرزی بسیار واقعی بر روزها و اوقات زندگی ما اثر میگذارد. ما باید بتوانیم از میان ظلمت عشقِ پایان یافته، به سوی انوار عشقی که هرگز پایانی ندارد سفر کنیم. عشقِ به خویشتن و عشق به زندگی یعنی عشق به خدا. باید بدانیم که عشق هرگز از دست نمیرود و حیات رویاهای ما میتواند ادامه پیدا کند.
از خداوند درخواست بخشش کنیم. درخواست بخشش ما را قادر میسازد تا از داوریها و باورهای مربوط به این که چه چیزی درست و چه چیزی نادرست است فراتر برویم و برای کل وجودمان احساس شفقت کنیم. به محض این که برای خودمان شفقت پیدا کردیم، قادر خواهیم بود برای همسر خود نیز شفقت و بخشش بیابیم.
هفت قانون معنوی طلاق
مهم است که بدانید گسست رابطه تان میتواند در خدمت هدف بزرگی باشد. با فهم این قوانین معنوی میتوانید کشف کنید که دلیلی برای این درد و رنج شما وجود دارد.
۱) قانون پذیرش
هر چیزی همان گونه است که باید باشد و هیچ چیز تصادفی رخ نمیدهد. ما همیشه در حال تغییر و تکاملیم. و زندگی تک تک ما از این طرح الهی برخوردار است که باعث میشود هر یک از ما دقیقا آن چه را که برای روند تکاملی منحصر به فرد خود نیاز داریم، به دست بیاوریم.
۲) قانون رها کردن
وقتی از مقاومت دست میکشیم و اوضاع را دقیقا همان گونه که هست میپذیریم، وضع کم کم شروع به تغییر میکند.
۳) قانون هدایت الهی
خداوند آن کاری را که شما نمیتوانید برای خودتان بکنید، انجام میدهد. وقتی رفتار معمول خود را کنار میگذارید و سپر دفاعیتان را رها میکنید، فروتن میشوید. بدون فروتنی، غرور کاذب یا نفس ما، مانع از این میشود که با چشمان واضح و روشن کل وضعیت را ببینیم.
۴) قانون مسئولیت
با هدایت الهی، میتوایم دقیقا ببینیم که چطور در ماجرای غم انگیز طلاقمان مشارکت کردیم و به اتفاق یکدیگر آن را خلق کردیم. میتوانیم کم کم مسئولیت کل وضع خود را به عهده بگیریم و با گذشته صلح کنیم. میتوانیم ببینیم که چطور دقیقا همان شریک زندگیای که انتخاب کرده ایم که همان درسهای لازم را به ما میآموزد.
۵) قانون انتخاب
با قبول مسئولیت میتوانیم تعابیر جدیدی را انتخاب کنیم که قدرتمندمان کند. مسئول و طراح واقعیت جدید خود میشویم. میتوانیم رفتارهای خود ویرانگر خود را بشناسیم و بیاموزیم که چگونه در وضعیت دشوار به جای عکس العمل، عمل کنیم.
۶) قانون بخشش
از خداوند درخواست بخشش کنیم. درخواست بخشش ما را قادر میسازد تا از داوریها و باورهای مربوط به این که چه چیزی درست و چه چیزی نادرست است فراتر برویم و برای کل وجودمان احساس شفقت کنیم. شفقت لطف خداوند نسبت به کسانی است که آن را درخواست میکنند. به محض این که برای خودمان شفقت پیدا کردیم، قادر خواهیم بود برای همسر خود نیز شفقت و بخشش بیابیم.
۷) قانون آفرینش
تجربه آزادیِ بخشش، درها را به روی واقعیات جدید باز میکند. بخشش، تمام رشتههایی را که ما را به گذشته متصل میکند پاره میکند. بخشش ما را قادر میسازد قلب معصومی آکنده از عشق و هیجان برای زندگی را تجربه کنیم. اکنون زمان آن است که آیندهای نو برای خود خلق کنیم، آیندهای که ریشه در حقیقت الهی شما دارد.
این هفت قانون معنوی راهنمایانی هستند که به شما کمک میکنند تا بر هراسهای خود غلبه کنید. به درد و رنج خود پایان دهید. و معنای عمیقتر وضعیت خود را بفهمید. این قوانین وقتی جذب و اجرا شوند، شما را آزاد میکنند تا زندگیای را که همیشه آرزویش را داشتید خلق کنید.
منبع: بخش خانواده ایرانی تبیان؛ فرآوری: زهرا سادات طباطبایی؛