حجاب نزد فاطمه(سلام الله علیها)

 چند  روایت  درباره  اهمیت  حجاب  در  نظر  فاطمه  زهرا(علیهاالسلام)

۱-حضرت موسى بن جعفر(علیه السلام) از پدران گرامیش از حضرت امیرالمؤمنین على(علیه السلام) نقل فرمود که:

روزى شخص نابینایى اجازه ورود خواست، فاطمه(علیهاالسلام) برخاست و چادر به سر کرد. رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: «چرا از او رو مى‌گیرى، او که تو را نمى‌بیند؟!» فاطمه عرض کرد: «او مرا نمى‌بیند، اما من که او را مى‌بینم. و او اگر چه مرا نمى‌بیند ولى بوى مرا که حس مى‌کند». رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: «شهادت مى‌دهم که تو، پاره تن منى».

۲-روزى رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) از اصحاب خود پرسید: «نزدیکترین حالات زن به پروردگارش کدام است؟» اصحاب نتوانستند جواب بدهند. این سؤال به گوش فاطمه(علیهاالسلام) رسید. فاطمه فرمود: «نزدیکترین حالات زن به پروردگارش، وقتى است که در خانه‌اش بنشیند (و خود را در کوچه و بازار، جلو چشم نامحرمان قرار ندهد)». وقتى رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) این سخن را شنید، فرمود: «فاطمه، پاره تن من است».

۳-امیرالمؤمنین(علیه السلام) مى‌فرماید: روزى رسول خدا از ما پرسید: «بهترین کار براى زنان چیست؟» فاطمه(علیهاالسلام) پاسخ داد: «بهترین کار براى زنان، این است که مردان را نبینند و مردان نیز آنها را نبینند». رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: «فاطمه، پاره تن من است».

۴-رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) بعد از ازدواج فاطمه(علیهاالسلام) کارها را بین او و على(علیه السلام) تقسیم کرد و فرمود کارهاى منزل با فاطمه و کارهاى خارج از منزل با على. فاطمه(علیهاالسلام) مى‌فرماید: «هیچ کس نمى‌‌داند من چقدر خوشحال شدم که رسول خدا مرا از ظاهر شدن در پیش چشم مردان معاف کرد».

۵-روزى فاطمه زهرا(سلام الله علیها) به اسماء فرمود: «چه بد است این تخته‌هایى که بدن مرده را براى تشییع جنازه روى آن مى‌گذارند! زیرا وقتى زنى را روى آن قرار مى‌دهند و پارچه‌اى بر بدنش مى‌کشند، حجم بدن او معلوم است». اسماء عرض کرد: «من که در حبشه بودم، مى‌دیدم مردم آنجا تابوتى از چوب درست مى‌کردند و مرده را داخل آن مى‌گذاشتند».

سپس اسماء با چوب خرما، تابوتى لبه‌دار درست کرد و به فاطمه(علیهاالسلام) نشان داد. حضرت فاطمه(علیهاالسلام) بسیار خوشحال شد و فرمود: «این، خیلى خوب است. وقتى مرده را داخل آن قرار دهند و پارچه‌اى روى آن بکشند، دیگر معلوم نمى‌شود مرده، مرد است یا زن». و فرمود: «پس از مرگم، مرا در همین تابوت بگذارید».

منبع: علامه مجلسی؛ بحارالانوار؛ ج ۴۳؛ صفحات ۵۴و۸۱و ۹۱ و ۹۳ و ۱۸۹