- اسلام
- قرآن
- پیامبر(ص) و اهل بیت(ع)
- شیعه
- خانواده
- ادیان و مذاهب
- پرسش ها و پاسخ ها
- کتابشناسی
- کتابخانه
- چندرسانه ای
- زمان مطالعه : 2 دقیقه
- توسط : حمید الله رفیعی
- 0 نظر
اشاره:
فرقه بابیت توسط علی محمد باب شیرازی تأسیس گردیده است. علی محمد باب به خاطر ادعای خدایی در زمان ناصرالدین شاه اعدام گردید. این فرقه دارای احکامی است که متفاوت با هر دین و مذهب دیگر است. بیشتر این احکام که از علی محمد باب صادر شده بر خلاف موازین عقل و دین اسلام است که به برخی از آنها اشاره می شود:
۱. پرهیز نکردن از فضولات حیوانات.[۱]
از آن چه از حیوان سگ و خوک و … بیرون می آید پرهیز نکنید مگر این که لطافت را دوست داشته باشید.
۲. قبله عبادت، خود علی محمد است.
«بگو همانا قبله، کسی است که او را ظاهر می سازیم. آن کس به هر سو بگردد، قبله هم می گردد تا آن که قرار و آرام گیرد (بمیرد)»
۳. بر هر کس از پیروان باب واجب است که برای طلب اولاد ازدواج کند، اما اگر زن کسی باردار نشد حلال است برای حامله شدن او از یکی از برادران بابی خود یاری بگیرد نه از غیر بابی.[۲]
۴. هر چیزی بهترین آن متعلق به نقطه (یعنی سید علی محمد) و متوسط آن متعلق به حروف حی (۱۸ تن از یاران باب) بوده و پست ترین آن برای بقیه مردم است.
۵. رفع حجاب و آزادی معاشرت زنان و مردان.[۳]
در این که کسانی که در میان ما پرورش یابند چه مرد باشند و چه زن حلال است به همدیگر نگاه کنند و سخن گویند. و نیز در تفسیر سوره یوسف خطاب به قره العین چنین می نویسد: «ای قره العین به زنان اجازه داده می شود که مانند حوران بهشت، لباسهای حریر بپوشند و خود را بیارایند و به صورت حوران بهشت از خانه هایشان بیرون آیند و میان مردان وارد شوند و بدون حجاب بر صندلی ها بنشینند.»[۴]
۶. احکام نجاسات و مطهرات: چیزهایی که در دین اسلام نجس بودند پاک و طاهر دانسته شده و در مورد مطهرات که آن ها را دوازده نوع شمرده، چنین می نویسد: اولین از مطهرات ایمان به باب است که مبدل می فرماید جسد او را به طهارت. دوم کتاب بیان. سوم اسم الله که اگر شصت و شش مرتبه بر شیئ نجس خوانده شود پاک می شود. چهارم قطع نسبت از غیر اهل بیان و وصل او با همان بیان…[۵]
۷. حرام بودن برپاداشتن نماز جماعت مگر نماز میت که در آن هم باید در یک جا جمع شد ولی نماز خود را فرادی نیت کند. و نیز تغییر کلی نماز که با نماز مسلمانان متفاوت است.
۸. مناسک حج: سید باب وصیت کرده که جسد او را در یکی از حرمین یعنی مکه و مدینه دفن کنند و برای آن گنبد و بارگاه بسازند تا بندگانش به آن جا بیایند و به عنوان (زیارت حج) خدا را زیارت کنند ولی بعد ها نظرش عوض شده و حکم جدید را در مورد مناسک حج چنین می نویسد که در شیراز برایش حرمی بسازند و بابیان آن جا را کعبه خود قرار دهند و هر سال مناسک حج مخصوص خود را در آن جا انجام دهند.
پی نوشت:
[۱]. حسینی طباطبایی، مصطفی، ماجرای باب و بهاء، ص ۱۱۷.
[۲]. ربانی، علی، فرق و مذاهب کلامی، قم، مرکز جهانی علوم اسلامی، چاپ دوم، ۱۳۸۱، صفحه ۳۴۵.
[۳]. فضایی، یوسف، تحقیق در تاریخ و عقاید شیخی گری، بابی گری، …، صفحه ۱۴۹ – ۱۵۰.
[۴]. فضائی، یوسف، تحقیق در تاریخ و عقاید شیخی و بابی گری، صفحه ۱۵۰.
[۵]. فضائی، یوسف، تحقیق در تاریخ و عقاید شیخی و بابی گری، صفحه ۱۵۱ – ۱۵۲.