اهمیت شب اول ماه رمضان

رَمَضان یا رَمَضان‌ُ المُبارَک نام نهمین ماه سال قمری که روزه در آن بر مسلمانان واجب است. بنا بر برخی آیات، قرآن در این ماه و در شب قدر نازل شده است.

این ماه تنها ماهی است که نام آن به صراحت در قرآن کریم آمده و گرامی داشته شده است. این ماه، نزد مسلمانان احترام و جایگاه ویژه‌ای دارد. از مهم‌ترین عبادت‌های این ماه، تلاوت قرآن، اِحیای شبهای قدر (شب زنده‌داری)، دعا و استغفار، افطاری‌دادن و کمک به نیازمندان است.

امام باقر علیه السلام روایت فرموده که پیغمبر اکرم(ص) در جمعه آخر ماه شعبان پس از ستایش و ثناى خداوند فرمود: اى مردم ماهى بر شما سایه افکنده است

که در آن ماه شبى است که از هزار ماه نیکوتر است، و آن ماه رمضان است، پروردگار روزه این ماه را واجب فرمود و عبادت و بپاداشتن نماز را در یک شب این ماه برابر با عبادت هفتاد شب ماههاى دیگر قرار داده است، آن کسى که در این ماه کردار نیکى از امور مندوب و مستحب بجاى آورد، آفریدگار پاداش واجبى را به وى عطاء مى فرماید…

وَ من اَدّی فیهِ فَریضَهً مِن فَرآئضِ اللهِ کانَ کَمَن اَدّى سَبعینَ فَریضَهٌ فى ما سِواهُ مِنَ الشُهُورِ وَ

هُوَ شَهرُ الصَّبرِ وَ اِنَّ الصَّبرَ ثَوابُهُ الجَنَهُ وَ هُوَ شَهرُ المُواساهِ، وَ هُوَ شَهرُ ، یزیدُ اللهُ فیهِ فى رِزقِ

المُؤمِنِ، وَ مَن فَطَّرَ فیهِ مُؤمِناً صائِماً کانَ لَهُ بِذلِکَ عِندَاللهِ عَزَّوَجَلَّ عِتقُ رَقَبَهٍ وَ مَغفِرَهٌ لِذُنُوبِه فى

ما مَضى، فَقیلَ یا رَسُولَ اللهِ لَیسَ کُلَّما یقدِرُ عَلى اََن یفطِرَ صائِماً، فَقال: اِنَّ اللهَ تَبارَکَ وَ تَعالى

کَریمٌ یعطی هذَا الثَّوابَ مِنکُم مَن لَم یقدِرَ اِلاّ عَلى مَذَقَهٍ مِن لَبَنٍ فَفَطَّرَ بِها صائِماً.

ترجمه :

و هر کس که واجبى از واجبات الهى را در این ماه تأدیه کند پاداش اداء هفتاد فریضه در ماههاى دگر بدو عنایت می گردد، این ماه، ماه شکیبایى است و پاداش شکیبایى بهشت است

این ماه، ماه مواسات و برابرى است و ماهى است که خداوند بر روزى افراد با ایمان مى افزاید، آنکس که در این ماه مؤمن روزه دارى را افطار دهد براى وى پاداش آزاد کردن بنده ای در دربار کبریائى پروردگار منظور مى شود و گناهان گذشته اش مورد آمرزش قرار می گیرد.

عرض شد یا رسول الله عموم ما مسلمین توانایى نداریم که ضیافت افطارى تشکیل دهیم، حضرت فرمود: خداوند تبارک و تعالى کریم است، همین ثواب را به آن کس که به یک جرعه شیر.

اَو شَربَهٍ مِن ماءٍ عَذبٍِ یفطِرُ بِها صائِماً اَو تَمیراتٍ لا یقِدرُ عَلى اَکثَرَ مِن ذلِکَ، وَ مَن خَفَّفَ فِیه

عَن مَملُوکِه خَفَّفَ اللهُ عَنه حِسابَهُ، وَ هُوَ شَهرٌ اَوَّلُهُ الرَّحمَهٌ وَ اَوسَطُهُ مَغفِرَهٌ وَ اخِرُهُ اِجابَهٌ وَ

العِتقُ مِنَ النّارِ وَلا غَنى بِکُم فِیه عَن اَربَعِ خِصالٍ خِصلَتَینِ تُرضُونَ اللهَ بِهِما وَ خِصلَتَینِ لا غِنى

بِکُم عَنهُما اَمّا اللَّتانِ تَرضُونَ اللهَ  بِهِما فَشَهادَهُ اَن لا اِلهَ اِلاّ اللهُ وَ اِنّى رَسُولُ اللهِ وَ اَمَّا اللَّتانِ لا

غِنى بِکُم عَنهُما فَتَسأَلُونَ اللهَ حَوائِجَکُم وَ تَساَلُونَ اللهَ فیهِ العافِیهَ وَ تَتَعوَّذُونَ بِهِ مِنَ النّارِ.

ترجمه :

یا آب گوارا یا چند دانه خرما روزه دارى را افطار دهد، عطاء میفرماید، آنکس که وظایف خدمتگزاران خود را در این ماه سبک سازد خداوند در مورد محاسبه وى در قیامت بر او آسان مى گیرد .

این ماهى که اولش رحمت و میانه اش آمرزش و انتهایش استجابت دعا و آزادى از آتش است، در این ماه شما از چهار خصلت بى نیاز نیستید که به سبب دوخصلت آن خداوند خشنود می شود، و آن گواهى دادن به یکتایى خدا و پیامبرى من است.

دو خصلت دیگر که در تمام عمر ناچار به آن متصف باشید، یکى خواستار شدن حوائج از خداوند به ضمیمه عافیت است و دیگر پناهنده شدن به وى از آتش دوزخ.

منبع: پایگاه تبیان