امام زاده سید ابراهیم ـ زنجان

بقعه مبارکه امام زاده سید ابراهیم در داخل شهر زنجان در قبرستان متروکه واقع در منتهی الیه سمت شرقى شهر قدیم ، مشرف به دیوار حصار شهر قرارگرفته که امروزه قسمتى از قبرستان مزبور به دبیرستان ، دبستان وقسمتى دیگر به خیابان موسوم به صدر جهان تبدیل شده است. علماى فن شجره نامه آن حضرت اختلاف نظر دارند. جمعى ایشان راابراهیم بن موسى بن جعفر (ع) دانسته اند وجمعى دیگر همانند ابوالفرج اصفهانى وابونصر بخارى در سرالنساب، ایشان را ابراهیم بن محمد بن عبدالله بن الحسن بن العباسبن على (ع) ذکر نموده اند. اگر این شجره نامه صحیح باشد سید ابراهیم (ع) به اتفاق گوگبى حسین بن اسماعیل بن محمد الارقط بن الباهربن زین العابدین (ع) در اوایل قرن سوم هجرى در زمان خلیفه المعتزربالله خلیفه عباسى قیام نموده ودر ۳ کیلومتری سمت جنوبى شهر زنجان درجریان جنگى با عمال خلیفه شهید گردیده است.بناى امام زاده ابتدا به سبک چهارطاقى بوده که گنبد زیبائى آن را پوشش می نمود، درسال ۱۳۴۰ شمسى این مجموعه به جهت تبدیل به احسنت برداشته شده و مجدداً منطبق بربناى قدیمى نوسازى گردیده است. گنبد از نوع تک پوششى بوده که با واسطه چهار گوشواره برجرزها استوار گشته و حدفاصل گوشواره ها و گنبد، هشت نورگیر تعبیه شده است. تزئینات گنبد ازداخل مقرنس وگره سازى بوده وسوره جمعه به خط زیباى ثلث ، به قلم استاد جواد میر محمد رضائى زنجانى (دامه افاضاته) وگچبری استاد شعبان آزادى زنجانى چشم بینندگان را نوازش میدهد. درنماى بیرونی، سوره مبارکه (اسماء ذات البروج) به خط ثلث زنجیری نوشته شده است.ضریح حرم که در اصفهان ساخته شده درسال ۱۳۵۸ نصب گردیده، قدیمى ترین قسمت این آرامگاه، قسمت این آرامگاه ، سردر ورودى سمت شمالی ومناره هاى واقع در طرفین آن مى باشد. این سردر به سال ۱۳۴۱ شمسى توسط معمار ابراهیم سلطانى ساخته شده وبالای مناره ها آیه ۵۵ سوره مبارکه احزاب به خط زیباى ثلث به قلم استاد اخیرالذکر رقم گردیده است. از بناهاى دیگر این مجموعه مسجد اعظم داقع در ضلع غربى مجموعه مى باشد که با قواعد وسبکهای شناخته شده معمارى رایج دربناهاى مذهبى مطابقت ندارد . ذکر این مطلب ضرورى به نظر مى رسد، تجدید بناى این آرامگاه مرهون خدمات ارزنده روانشاد استاد منصور محاوری، فرزند ملا غلامرضا متولد ۱۲۷۸ شمسى مى باشد، که از سال ۱۳۰۴ مدیر مدرسه علمیه بوده است. ایشان از سال ۱۳۴۰ با همکارى دیگر شهروندان زنجانی به تجدید بناى امام زاده همت گماشتند. مرحوم محاورى در اسفندماه ۱۳۵۴ دعوت حق را لبیک گفته ودر رواق ورودى حرم دفن شده است.