- اسلام
- قرآن
- پیامبر(ص) و اهل بیت(ع)
- شیعه
- خانواده
- ادیان و مذاهب
- پرسش ها و پاسخ ها
- کتابشناسی
- کتابخانه
- چندرسانه ای
- زمان مطالعه : 2 دقیقه
- توسط : رحمت الله ضیایی
- 0 نظر
با اشاره به کتاب دائره المعارف شجره آل رسول(ص) جلد سوم، نوشته سیدعلی موسوینژاد، به معرفی این امامزاده پرداخت و گفت: این مکان مقدس در فاصله ۲۰۰ متری ضلع جنوبی روستای ناصر (وحدتآباد) خیرآباد علیا شهرستان گچساران بر روی تپهای طبیعی در دامنه کوه سرخ واقع شده است. در ۱۰۰ متری مجاور این زیارتگاه جاده اصلی بهبهان به دهدشت که جدیداً شاهراه این بلاد به اصفهان بهشمار میرود با عبور از وسط روستا به پل دوک و دامنه کوه خائیز به دهدشت منتهی میشود.
بنای این زیارتگاه دارای دو باب اطاق متصل به هم، یکی بهعنوان گنبدخانه با ابعاد ۵*۴ متر که بر فراز آن گنبدی گچی به حالت چند ضلعی با گردنی پهن کلاهخودی که از حمایت چهار فیلپوش مضاعف برخوردار است، بنا شده است. در زیر گنبد، مرقد امامزاده قرار دارد که بهقولی مدفن سیدخلیل و سیدابراهیم موسی، دو تن از سادات عالیمقام علوی است.
برخی معتقدند که اینجا مدفن پدر و پسر یعنی ابراهیم فرزند موسی و بنا به نوشته المجدی و تحفه الأزهار مدفن موسی بنعلی بنمحمد بنموسی حزول بنموسیالاصم بنزیدالنار بنحضرت موسی بنجعفر(ع) است.
با استناد به اقوال معمران محلی و اعتقادات منطقهای ابراهیم فرزند موسی است. منظور از ابراهیم همان «ابراهیم موسی» است که بقعه آن مورد نظر است، لیکن در منابعی نام محل دفن آن ذکر نشده است. به عبارتی مردم این منطقه معتقدند که امامزاده قاسم(ع) که به علمدار شهرت دارد، برادر ابراهیم یا فرزند موسی است. بقعه آن روبروی همین امامزاده (ابراهیم موسی) است که در ظلع شمال غربی روستای ناصر (وحدتآباد)، آن طرف رودخانه خیرآباد در فاصله دو کیلومتری در روستای چمنخلی که فعلاً خالی از سکنه است، مدفون است.
در وضعیت فعلی بنای بفعه امامزاده سیدابراهیم موسی(ع) با توجه به سبک اجرا و نوع گنبد میتواند در ردیف بقاع دوره قاجاریه باشد، اما شبستان متصل به آن که درب ورودی خارج از بقعه دارد، به احتمال از بناهای عصر پهلوی اول است که به بنای اصلی الحاق شده است. این بنا از نظر ایستائی سالم بوده و چندان مشکلی ندارد.
منبع: اوقاف و امور خیریه استان کهگیلویه و بویر احمد