مولف

سید على بن طاووس حلى، متوفاى ۶۶۴ هجرى.

موضوع

ادعیه و اوراد مرویه از ائمه اطهار علیهم السلام

ترتیب کتاب

سید کتاب خویش را باب بندى نکرده، اما در تمام کتاب روشى خاص دارد و آن این که:

ابتدا نام هر کتاب را ذکر کرده، سپس روایات منتخب آن کتاب را نقل مى نماید.

سید ابن طاووس، در ابتداى کتاب مى فرماید:« من ادعیه لطیفه و مهمات شریفه اى یافتم و آنها را به صورت کتابى در آوردم تا همگان بتوانند از آن بهره مند گردند و نام آن را المجتنى من الدعاء المجتبى گذاشتم.» آنچه بعضى نقل نموده اند که نام کتاب المجتبى من الدعاء المجتبى است اشتباه مى باشد.

کتاب با نقل از جزء چهارم کتاب دفع الهموم و الأحزان نعمانى شروع شده است.

سید ابن طاووس علاوه بر نقل هر دعا و شأن نزول آن، بعضى داستان ها را هم پیرامون آن دعا آورده مانند آنچه در مورد اخلاص در توکل در صفحات ۱۰ و ۱۱ کتاب آمده است.

سید در جاى جاى کتاب، عنوان« فصل فى…» دارد، اما این عنوان بندى ها منظم نیست و نمى توان براى آن ترتیب خاصى پیدا نمود جز همان ترتیب نقل از کتب مختلف.

منابع کتاب

سید ابن طاووس در کتاب شریف« المجتنى» از کتبى نقل مى کند از جمله:

۱- دفع الهموم و الاحزان، نعمانى ۲- المستغیثین، خلف بن عبد الملک بن مسعود ۳- کتاب الدعاء، حسین بن سعید ۴- کتاب العبر، عبد الله بن محمد ۵- کنوز النجاح، طبرسى ۶- کتاب الأدعیه المرویه من الحضره النبویه، سمعانى ۷- الوسائل إلى المسائل، احمد بن على معیر ۸- تاریخ ابن اثیر ۹- نثر اللآلی، راوندى و…

البته از بعضى کتب تنها یک دعا نقل کرده و از بعضى دیگر دعاهاى متعدد.

چاپ

کتاب شریف المجتنى مکررا به چاپ رسیده از جمله:

۱- سال ۱۳۱۷ هجرى در هند.

۲- سال ۱۳۲۳ هجرى در ایران که به عنوان رساله اى در پایان کتاب مهج الدعوات سید ابن طاووس آمده است.

در این چاپ، ترجمه مهج الدعوات به قلم شیخ عباس قمى در حاشیه آن آمده، لکن المجتنى ترجمه نشده و تنها در حاشیه کتاب، نسخه بدل هاى کتاب ذکر شده و بعضى لغات غریب ترجمه شده است.

در پایان کتاب نیز آمده است:« در سال ۱۳۲۳ هجرى در مدرسه مرحوم خازن الملک، توسط شیخ محمد حسن کرمانى ملقب به ادیب تهرانى نوشته و تصحیح شد.» پس از اتمام کتاب و ذکر فهرست کتاب مهج الدعوات، زندگى نامه و شرح حال سید ابن طاووس و خاندان او با ذکر مؤلفات آن بزرگوار به قلم سید محمود بن على حسینى تبریزى م ۱۳۳۸ هجرى در نجف اشرف، در چند صفحه اضافه شده است.