- اسلام
- قرآن
- پیامبر(ص) و اهل بیت(ع)
- شیعه
- خانواده
- ادیان و مذاهب
- پرسش ها و پاسخ ها
- کتابشناسی
- کتابخانه
- چندرسانه ای
- زمان مطالعه : 3 دقیقه
- توسط : رحمت الله ضیایی
- 0 نظر
حسین بن شهاب الدین بقاعی کرکی عاملی مشهور به ابنِ جاندار (۱۰۱۲- ۱۰۷۶ق)، ادیب، نحوی، شاعر، متکلم، اخباری و نیز طبیب شیعی است.
درباره ضبط جاندار که نام یکی از نیاکان او و در فارسی به معنای نگهبان و سلاحدار است، مورد اختلاف است و به صورت خاندار[۱] نیز آمده و برخی به جای آن حیدر آوردهاند[۲]؛ اما در بیشتر مآخذ جاندار ترجیح داده شده است.[۳]
وی در یکی از نواحی لبنان کنونی زاده شد. از شرح زندگی و دوران تحصیل او چه در کودکی و چه بعد از آن اطلاع دقیقی نداریم، فقط میدانیم که وی از شیخ بهائی اجازه روایت داشته است.[۴]
ابن جاندار به ایران نیز مسافرت کرد و مدتی در اصفهان اقامت گزید،[۵] اما معلوم نیست که این سفر در چه سالی و به چه قصدی بوده است. وی که همواره در سفر بود، عاقبت در۱۰۷۴ق به حیدرآباد هند آمد[۶] و سرانجام در همانجا درگذشت.
شخصیت علمی و ادبی
شیخ حر عاملی علم و ادب او را ستوده است و در فضیلت اشعارش گوید: اشعار او مخصوصاً در مدح اهل بیت نیکو و لطیف است.[۷] محبی[۸] نیز میگوید که وی در ساختن شعر استعداد فراوان داشته و اشعارش زیبا و دارای مضامینی بدیع است.
ابن جاندار ابیاتی در مدح ابن معصوم و قصایدی در مدح پدر او سروده است.[۹] قصایدی که ابن جاندار در مدح پدر او سروده، همه به سبک و قالب اشعار کهن عرب است و کمتر اثری از نوآوری در آنها به چشم میخورد.[۱۰]
ابن جاندار علاوه بر شعر و ادب به علومی چون منطق و حدیث نیز میپرداخت. بنا به گفته ابن معصوم وی در اواخر عمر به علم طب روی آورد.[۱۱] وی در استنباط احکام شرعی از روش اخباریان پیروی مینمود.[۱۲]
تالیفات
از ابن جاندار آثار چاپی و خطی باقی مانده که به شرح زیر است:
دیوان شیخ حسین بن شهاب الدین، اسکندریه، ۱۲۹۰ق، چاپ سنگی[۱۳]
عقود الدرر فی حل ابیات المطول و المختصر: این کتاب شرحی بر شواهد ابیات کتابهای مطول و مختصر سعدالدین تفتازانی است که چندین بار در ایران و کشورهای دیگر به چاپ رسیده است.[۱۴]
هدایه الابرار الی طریقه الائمه الاطهار: این کتاب که دارای یک مقدمه، ۸ باب و یک خاتمه است، به بیان موارد نزاع بنت طرفداران و مخالفان اجتهاد و صحت و حجیت احادیث موجود و علم درایه و اینکه هر واقعهای نزد ائمه(ع) دارای حکمی معین و دلیلی قطعی است و بطلان اجتهاد و تقلید و عمل به احتیاط و نیز غفلتهای اصولیان متأخر پرداخته است.[۱۵] شیخ حر عاملی،[۱۶] کشمیری[۱۷] و بغدادی[۱۸] سهواً این کتاب را در اصول دین دانستهاند. مؤلف نگارش آن را در ربیع الثانی ۱۰۷۳ق به پایان برده است. نسخههای این کتاب در کتابخانههای ایران و عراق موجود است.[۱۹]
همچنین قصیدهای در ۱۷ بیت با قافیه “حا” از اشعار او میشناسیم که در کتابخانه ملی تبریز به شماره ۱۱/۱۰۳۵ ضمن مجموعهای به نام قصاید متفرقه آمده است.[۲۰]، نسخه دیگری نیز از آن در کتابخانه برلین موجود است.
آثار دیگر
آثار دیگری نیز به وی منسوب است که فعلاً اثری از آن در دست نیست. این آثار عبارتند:
ارجوزه فی المنطق
ارجوزه فی النحو
کتاب الاسعاف
حاشیه البیضاوی[۲۱]
حاشیه المطول
رساله فی طریقه العمل
رسائل فی الطب[۲۲]
رسائل فی اصول الدین
السلاسل والاغلال که قصایدی در اهاجی [۲۳]
شرح نهج البلاغه که شرحی بزرگی است[۲۴]
کتاب بزرگی در طب
کتاب مختصری در طب[۲۵]
کنز اللآلی که قصایدی در مدح است[۲۶]
مختصر الاغانی.[۲۷]
پانویس
- سلافه العصر فی محاسن الشعراء بکل مصر، ص۳۴۷
- امل الامل، ج۱، ص۷۰
- نک: خلاصه الاثر فی اعیان القرن الحادی عشر، ج۲، ص۹۰؛ معجم المؤلفین، ج۴، ص۱۲؛ الاعلام، ج۲، ص۲۳۵؛ معجم ادباء الاطباء، ج۱، ص۱۳۳
- نجوم السماء فی تراجم العلماء، ص۹۴
- امل الامل، ج۱، ص۷۱
- سلافه العصر فی محاسن الشعراء بکل مصر، ص۳۴۷؛ انوار الربیع فی انواع البدیع، ج۱، ص۸۱
- امل الامل، ج۱، ص۷۰-۷۱
- خلاصه الاثر فی اعیان القرن الحادی عشر، ج۱، ص۹۰
- نک: سلافه العصر فی محاسن الشعراء بکل مصر، ص۳۴۸- ۳۵۹
- ابن معصوم، انوار الربیع فی انواع البدیع، ج۱، ص۸۱؛ سلافه العصر فی محاسن الشعراء بکل مصر، ص۳۵۱
- سلافه العصر فی محاسن الشعراء بکل مصر، ص۳۴۷
- اعیان الشیعه، ج۶، ص۳۶
- الذریعه، ج۹(۱)، ص۲۴۸
- چاپی عربی، ص۶۲۹؛ چاپی سرکیس، ج۲، ص۱۲۶۴
- کشف الحجب و الاستار عن السماء الکتب و الاسفار، شماره ۳۳۹۴
- امل الامل، ج۱، ص۷۱
- نجوم السماء فی تراجم العلماء، ص۹۳
- ایضاح المکنون، ج۲، ص۷۱۸
- فهرست آستان قدس، ج۶، ص۹۸
- فهرست ملی تبریز، ج۳، ص۱۰۲۶
- امل الامل، ج۱، ص۷۰-۷۱
- امل الامل، ج۱، ص۷۱
- خلاصه الاثر فی اعیان القرن الحادی عشر، ص۹۰؛ ایضاح المکنون، ج۲، ص۲۰
- امل الامل، ج۱، ص۷۰
- امل الامل، ج۱، ص۷۰
- ایضاح المکنون، ج۲، ص۳۸۷
- امل الامل، ج۱، ص۷۱
منابع
- آستان قدس، فهرست
- آقابزرگ، الذریعه.
- ابن معصوم، صدرالدین، انوار الربیع فی انواع البدیع، به کوشش شاکر هادی شکر، نجف، ۱۳۸۸ق.
- همو، سلافه العصر فی محاسن الشعراء بکل مصر، تهران، ۱۳۲۴ق.
- امین، محسن، اعیان الشیعه، به کوشش حسن امین، بیروت، ۱۴۰۳ق/۱۹۸۳م.
- بغدادی، اسماعیل پاشا، ایضاح المکنون، استانبول، ۱۹۴۷م.
- حر عاملی، محمد، امل الامل، به کوشش احمد حسینی، بغداد، ۱۳۸۵ق.
- خلیلی، محمد، معجم ادباء الاطباء، نجف، ۱۳۶۵ق/۱۹۴۶م.
- زرکلی، خیرالدین، الاعلام، بیروت، ۱۹۸۶م.
- سرکیس، چاپی.
- کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، بیروت، ۱۹۵۷م.
- کشمیری، محمدعلی، نجوم السماء فی تراجم العلماء، قم، ۱۳۹۴ق.
- کنتوری، اعجاز حسین، کشف الحجب و الاستار عن السماء الکتب و الاسفار، به کوشش محمد هدایت حسین، کلکته، ۱۹۳۵م.
- محبی، محمد امین، خلاصه الاثر فی اعیان القرن الحادی عشر، بیروت، مکتبه خیاط؛ *مشار، چاپی عربی.ملی تبریز، خطی.منبع مقاله: دایرهالمعارف بزرگ اسلامی