- اسلام
- قرآن
- پیامبر(ص) و اهل بیت(ع)
- شیعه
- خانواده
- ادیان و مذاهب
- پرسش ها و پاسخ ها
- کتابشناسی
- کتابخانه
- چندرسانه ای
- زمان مطالعه : 2 دقیقه
- توسط : حمید الله رفیعی
- 0 نظر
اشاره:
آیت الله حاج سیّد محمّد ظاهر محقق بهسودى یکی از چهره هاى علمى و جهادى مشهور افغانستان به شمار می رفت. آن فقید در سال ۱۳۱۷ش (۱۳۵۷ق) در بیت علم و تقوا دیده به جهان گشود.پدر و نیاى او، مرحوم آیت الله سید محمد حسین اوجی، از علماى بنام منطقه بودند. او در کودکى پدر و در پنج سالگى جدّ بزرگوارش را از دست داد و در تحت کفالت مادرش قرار گرفت.
تحصیلات و اساتید
وى دروس مقدماتى و ادبیات و منطق را نزد مرحوم آقا سید محمد باقر و آقا سید محمد سرور اوجى و سطوح عالیه را نزد آیت الله سید شاه عبدالعظیم و آیت الله شیخ عزیزالله غزنوى فراگرفت. سپس در سال ۱۳۳۹ش رهسپار حوزه علمیه نجف شد و چند سالی در درس آیت الله العظمى حکیم شرکت جُست .
خدمات
سرانجام به توصیه ایشان به افغانستان بازگشت و در بهسود به تدریس علوم دینی، ترویج شعائر مذهبی، راهنمایى مردم و گره گشایی و حلّ و فصل امور مردم و اقامه جماعت در حسینیه اوجى اشتغال ورزید و نامش فراگیر شد. فقید سعید در سال ۱۳۴۵، مدرسه علمیه مهدویه اوجى را بنیاد نهاد و در آن به تدریس علوم دینی پرداخت. او در زمستانها در بهسود و در تابستانها در کابل (در مسجد جامع و حسینیه عرفان) به تدریس دست یازید و دهها نفر را پرورش داد.
مهاجرت به نجف اشرف
در سال ۱۳۵۰ش براى دومین بار به نجف اشرف مهاجرت کرد و در درسهاى آیات عظام، امام خمینى و خویی، حاضر شد و پس از مدتى چند به درخواست اکید مردم و سفارش حضرت امام خمینی به وطن مراجعت کرد و به تدریس در مدرسه مهدویه پرداخت، و از آنجا که وکالت تام الاختیار حضرت امام را بر عهده داشت، به ترویج مبانی فکرى ایشان در میان مردم اقدام کرد.پس از کودتاى مارکسیستی در کابل (دى ماه ۱۳۵۷) به ایران آمد و حزب جهادى (سازمان نیروی اسلامی) را براى سازماندهى مهاجرین و جهاد مسلحانه آنان علیه ارتش اشغال گر روس و رژیم خلقى بنیان نهاد و به بسط اندیشه انقلاب اسلامى پرداخت در سال ۱۳۶۰ش به سنگرهاى جهاد و مبارزه شتافت و علاوه بر جهاد، رهبرى فکرى مردم و مجاهدین را بر عهده گرفت و در برابر چهره هاى ضد دین سخت ایستادگی کرد.
مهاجرت به قم
آن مرحوم در سال ۱۳۶۲ش به قم آمد و به شرکت در دروس آیات عظام پرداخت. او با شرکت و عضویت در شوراى ائتلاف اسلامى و بعدها با عضویت در شوراى عالى نظارت حزب وحدت اسلامى افغانستان و مجمع جهانى اهل بیت و شوراى نظارت بر مدارس دینی افغانستان نقشى اساسى را در جهت رفع اختلاف ها و ایجاد وحدت و هماهنگى در صفوف مجاهدین ایفا کرد. فقید سعید با حضور خویش در میان مردم افغانستان در بامیان و بهسود، چراغی فروزان فراراه مردم بود و گره گشاى مشکلات آنان.
ویژگی هاى اخلاقی
سادگى زندگی، اخلاق خوش، تقوا و تعهد و بهره ورى از اوقات عمر و تلاش در جهت رفع دوگانگى و اختلاف، دین باورى و دفاع از حق از ویژگی هاى او بود و خانه اش مرکز شیعیان مظلوم به شمار مى رفت.
تالیفات
۱-تقریرات درس فقه و اصول اساتیدش در قم و نجف
۲ـ افغانستان در مسیر تکامل انقلاب اسلامی
۳ـ رمز پیروزى انقلاب اسلامى در جهان
۴ـ چهره شوم و واقعى کمونیزم.
وفات
سرانجام آن عالم بزرگوار پس از عمرى تلاش و مبارزه و فداکاری در راه حق و دفاع از باورهاى دینی، در تاریخ ۲۵ شعبان المعظم ۱۴۱۷ق (۱۳ دى ۱۳۷۵ش) در ۵۸ سالگى در شهر (پلخمری) چشم از جهان فرو بست.
منبع: فصل نامه آینه پژوهش بهمن و اسفند ۱۳۷۵ – شماره ۴۲