- اسلام
- قرآن
- پیامبر(ص) و اهل بیت(ع)
- شیعه
- خانواده
- ادیان و مذاهب
- پرسش ها و پاسخ ها
- کتابشناسی
- کتابخانه
- چندرسانه ای
- زمان مطالعه : 2 دقیقه
- توسط : حمید الله رفیعی
- 0 نظر
ولادت
حضرت آیت الله حاج سید مصطفى صفایى خوانسارى که یکى از درخشانترین ستارگان حوزه علمیه قم به شمار مى رفت .
وى در ربیع الاول سال ۱۳۲۱، در بیت علم و تقوا و در دامان پاک پدر بزرگوارش حضرت آیت الله حاج سیداحمد حسینى صفایى صاحب کتاب کشف الاستار عن وجه الکتب و الاسفار، دیده به جهان گشود.
تحصیلات و اساتید
مقدمات و سطوح و مقدارى از فلسفه و حکمت را نزد دایى و پدرش و دیگر اساتید خوانسار فراگرفت. در سال ۱۳۴۰ قمرى به شوق فراگیرى علوم اسلامى به قم آمد و در درس مرحوم آیت الله العظیم حاج شیخ عبدالکریم حائرى زانو به زمین زد و چندین دوره فقه و اصول را در محضر آن بزرگمرد فراگرفت. همزمان در محضر حضرت آیت الله سید ابوالحسن رفیعى قزوینى، کتاب اسفار را و در محضر حضرت آیت الله حاج شیخ محمدعلى شاه آبادى، کتاب مصابح الانس و شرح فصوص قیصرى را فراگرفت. از اساتید دیگر ایشان مى توان از آیات عظام سید ابوالحسن اصفهانى و میرزاحسین نائینى (که در توقف هشت ماهه آنان در قم از حضورشان بهره برد)، میرزا محمد آقازاده (فرزند آخوند خراسانى)، حاج شیخ مرتضى اشتیانى (فرزنده میرزاى آشتیانى)، حاج شیخ محمدرضا مسجدشاهى، میرزا محمدصادق احمد آبادى اصفهانى ـ رحمه الله علیهم اجمعین ـ نام برد.
اجازه اجتهاد
مرحوم آیت الله خوانسارى از آیت الله حائرى اجازه اجتهاد، و از حضرات آیات عظام، حائرى، اصفهانى، بروجردى، آقاضیاء عراقى، آشتیانى، ابوالمجد مسجدشاهى، شیخ محمدحسین کاشف الغطاء، سید محمد حجت، سید محمدتقى خوانسارى، میرزا محمد فیض، محدث قمى، میرزا محمد عسکرى تهرانى، شیخ آقابزرگ تهرانى، مرعشى نجفى، سید عبدالحسین شرف آلدین و میرزا رضى تبریزى و برخى دیگر اجازه روایت دریافت کرده است.
تألیفات
۱.حاشیه بر وسیله النجاه
۲.تقریرات درس فقه و اصول مرحوم آیت الله حائرى
۳.حاشیه بر درر الاصول رسائل
۴.حاشیه بر مکاسب
۵.حاشیه بر کفایه
۶.حاشیه بر قوانین
۷.حاشیه بر شرح لمعه
۸.الدیانه الاسلامیه (در اصول عقاید)
۹.الجواهر المودعه
۱۰.تفسیر آیات مبدأ و معاد و….
وفات
سرانجام آن مرحوم در صبح روز جمعه هجدهم ربیع الثانى ۱۴۱۳ (۲۴ مهرماه ۱۳۷۱) پس از عمرى تلاش و کوشش در راه اعتلاى فرهنگ اهل بیت و احیاء تراث شیعه، در ۹۲ سالگى چشم از جهان فروبست و پس از تشییع بسیار باشکوهى در مسجد بالا سر حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.
منبع :آینه پژوهش ، شماره ۱۵ ، مهر و آبان ۱۳۷۱