کودکی امروز با کودکی دیروز تفاوت دارد

کودکی گم شده است…

کودکی سالم است که بتواند با اعتماد به نفس، کودکی کند و در پس پستوهایی به نام خانه، محصور نباشد، در کنار کامپیوتر و آموختن زبان و درس روباتیک، از درخت هم بالا رود و دنبال همسن و سال های خود بدود. در این نوشتار به بررسی تربیت از دیدگاه روانشناسی می‌پردازیم.

کودکی می‌بینی رفته از کاج بلندی بالا جوجه بردارد از لانه نور و از او می‌پرسی خانه دوست کجاست …

امروزه، دیگر نه خبری از کاج بلند است و نه خانه دوست! دیگر درختی نیست، که کودکی بازیگوش از آن بالا رود. هر چه هست آپارتمان های سر به فلک کشیده و پرده های آویخته است. دیگر کودکانمان نه آسمان را می شناسند نه با صدای باد آشنا هستند.

امروزه هوا آلوده است؛ بیرون رفتن ممنوع و همه محکوم به نشستن هستیم؛ در قوطی هایی (آپارتمان) که نامش خانه است. دیگر کودکان وقت ندارند کودکی کنند و از در و دیوار بالا روند؛ چرا که خیلی زود برچسب بیش فعال بودن را به آنان می چسبانند.

کودکی، تغییر کرده

دیگر کودکی تعطیل! هفت سنگ و قایم موشک فراموش! بازی با توپ چند لایه پلاستیکی و شکستن شیشه پنجره خانه منیره خانم تاریخ مصرف گذشته…

امروزه، کودک یعنی دانستن کامپیوتر، موبایل و تبلت، کلاس زبان و بیلیارد و اگر گاهی کودکی کمی شیطانی کرد روانشناس و وادار کردنش به کودک امروزی بودن … ما دیده‌ایم که پدر و مادران ما گاه ۷ فرزند را با امکاناتی اندک به خوبی تربیت کرده اند.

درماندگی در تربیت کودک

اما این روزها حتی هفت نفری نمی توانیم یک بچه را خوب تربیت کنیم. ما نمی دانیم تا کجا و چقدر باید از تربیت سنتی و تا کجا و چقدر باید از ابزارهای مدرن تربیتی استفاده کنیم! که ابزارهای مدرن تربیتی آفت بزرگتری برایمان شده؟

کودک سالم، طبیعت است و طبیعت وحشی است. این سخن برای خانواده های مدرن و سوپر منطقی امروزی می باشد که غرایز، رفتارها و هیجانات طبیعی کودک، زیر بار سنگین حمایت ها و نظارت های بیش از حد آنان در حال خرد شدن است.

البته نمی توان در آپارتمان و پای کامپیوترها و با علوم محض انتزاعی، کودکی طبیعی با غرایز و هیجانات سالم پرورش داد. کودک نیاز به فضای باز و سبز و تعاملات زیاد با طبیعت و حیوانات دارد. او نیاز به رقابت و دویدن، بازی با همسالان و نظارتی حداقلی و مؤثر دارد.

اما ما فرزندانمان را برای آینده تربیت می کنیم. ما اکنون در عصر ارتباطات بسر می بریم. در عصری که فضای مجازی متولد شد. فرزندان ما در عصری خواهند زیست که چهارچوب های زمان و مکان را خواهند شکست و دیگر چهار چوب های ماده نمی تواند آنان را محدود کند.

اما در این دنیای مجازی و جعبه های جادوی مانیتورها که جای قصه های پدربزرگ ها و مادربزرگ ها را گرفته باید نظارت والدین باشد. متخصصین رشد کودکان معتقدند حداکثر زمان استفاده از مونیتور برای بچه ها نباید از دو ساعت در روز بیشتر شود.

تخیل در کودکان

تخیل زیر بنای بازی کودکان است. با تخیل کودک از دنیای تنها و سخت به دنیای گرم و صمیمی مهاجرت می کند. بهترین اسباب بازی برای کودکان اسباب بازی ساده است که به افزایش تخیل و خلاقیت کودک منتهی می شود. برای بازی کودک نیز باید زمان تعیین کرد.

کودکان آن طور که بزرگترها آنان را می بینند رفتار می کنند و نقش ایفا می‌ نمایند، پس از برچسب زدن به کودکان پرهیز کنید و آنها را به شرطی شدن عادت ندهید. ارزش یک مفهوم کلی و مبهم است. برخی خانواده های مدرن امروزی ارزش های زیادی را در بسته های سنگین روی دوش فرزندان خود می گذارند.

سلامت و تربیت کودک

در یک کیسه ارزشی به نام سلامتی با تعداد زیادی دستور (مسواک بزن، غذا نخور، بخور…) و در کیسه دیگر ارزشی به نام ادب و خلاصه ده‌ ها کیسه دیگر که کودک زیر بار سنگین آن تاب نیاورده و له می شود و به یکباره همه را رد می کند.

برای تحمل وزن این بار والدین باید برای کودک شفاف سازی کنند. واضح بودن دستور خیلی اهمیت دارد. هدف از تربیت ساختن انسان است تا در مقابل مشکلات زندگی ماشینی امروز بتواند بایستد و سر خم نکند نه سرکش کردن کودکان و له کردن غرور و اعتماد به نفس آنان…

منبع: تبیان