وصول نخستین نامه کوفیان به امام حسین (ع)

زمان مطالعه : 2 دقیقه

توسط : رحمت الله ضیایی

0 نظر

سال ۶۰ هجرى قمرى

شهر کوفه، در عصر امام حسین(علیه السلام) از شهرهاى تازه تأسیس و پرجمعیت عراق و جهان اسلام بود و بیش از چهار سال مقر خلافت امام على بن ابى طالب(علیه السلام) و کانون شیعیان مخلص و وفادار آن حضرت به شمار مى آمد. مؤمنان و دوستداران اهل بیت(علیهم السلام) در این شهر، در پیروى از امامان معصوم(علیهم السلام)و فداکارى در راه اهداف آنان، همیشه پیش تاز و پر تحرک بودند؛ گرچه وجود افرادى دو چهره، منافق و سست ایمان در میان آن ها، در مواقع حساس و خطرناک، زیان هاى زیادى متوجه اهل بیت(علیهم السلام) نمود، ولى با این حال، شیعیان و محبان اهل بیت(علیهم السلام)در این شهر، همیشه مورد توجه اهل بیت(علیهم السلام) و حساسیت دشمنان اهل بیت(علیهم السلام) و زمامداران غاصب عصر خویش قرار داشتند. اهالى کوفه پس از آن که از هجرت اعتراض آمیز اباعبدالله الحسین(علیه السلام) از مدینه منوره به مکه معظمه با خبر شدند، انجمن هاى چندى برگزار کرده و به این نتیجه رسیدند که آن حضرت را به کوفه دعوت کرده و وى را یارى دهند(۱) و بار دیگر شاهد عدالت علوى، از سوى امام حسین(علیه السلام) در این شهر باشند. آنان، نامه هایى براى امام حسین(علیه السلام) نوشته و وى را به کوفه دعوت کردند. اسامى برخى از امضا کنندگان نامه ها عبارت بود از: حبیب بن مظاهر، سلیمان بن صرد، مسیب بن نجبه، رفاعه بن شداد، شبث بن ربعى، حجّار بن ابجر، عبدالله بن وال، یزید بن حارث، عروه بن قیس، عمرو بن حجاج و محمد بن عمر تمیمى.(۲) برخى از آن ها از یاران معروف حضرت على(علیه السلام) و در رکاب آن حضرت بر علیه دشمنانش جنگ ها و نبردهایى کرده و هم اینک قصد یارى فرزندش امام حسین(علیه السلام) را نمودند. به هر روى، نخستین نامه کوفیان در دهم ماه مبارک رمضان سال ۶۰ قمرى به دست امام حسین(علیه السلام) رسید و از آن پس نامه هاى فراوان دیگرى پى در پى به محضر آن حضرت ارسال مى شد.(۳) در برخى از این نامه ها آمده بود: امّا بعد، باغ هاى کوفه سبز و خرم گشته و میوه هاى آن رسیده است. هرگاه اراده ات تعلق گرفت، با لشگریان پیروزت به سوى ما بیا. در نامه دیگر آمده بود: امّا بعد، با سرعت و به زودى به سوى ما حرکت کن که همه چشم انتظار توییم و به غیر تو کس دیگر را نمى خواهیم.(۴) امام حسین(علیه السلام) در آغاز، سکوت اختیار کرد و پاسخى به نامه هاى کوفیان نداد، تا این که نامه هاى آنان به حدود دوازده هزار عدد که پاى هر یک از آن ها را چندین نفر و یا ده ها نفر امضا کرده بودند، رسید.(۵) در آن زمان به آنان پاسخ مثبت داد و درخواستشان را پذیرفت.