از برخی روایات و حکایات معتبر چنین استفاده میشود که امام زمان ( علیه السّلام ) در عصر غیبت کبری، در مکان خاص و شهر معینی استقرار دایمی ندارد؛ و به طور ناشناس در بین مردم زندگی و رفت و آمد دارد.
چنان که صیرفی از امام صادق ( علیه السّلام ) روایت میکند که فرمود: صاحب الامر ( علیه السّلام ) از این جهت با یوسف ( علیه السّلام ) شباهت دارد که برادران یوسف، با اینکه عاقل و دانا بودند و قبلاً هم با وی معاشرت داشتند، وقتی به محضرش شرفیاب شدند، تا خودش را معرفی ننمود، او را نشناختند، و با اینکه بین او و یعقوب ( علیه السّلام ) بیش از هجده روز راه فاصله نبود، یعقوب از وی اطلاعی نداشت. پس چرا این مردم انکار میکنند که خداوند همین عمل را نسبت به حجت خویش حضرت صاحب الامر ( علیه السّلام ) نیز انجام دهد؟! آن حضرت هم در بین مردم تردد میکند و در بازارشان راه برود و بر فرششان قدم بگذارد ولی او را نشناسند، و به همین وضع زندگی کند تا خداوند به او اذن معرفی به مردم را بدهد.»[۱]
از جمله شهرهایی که به طور مسلم به مقدم مبارک امام زمان ( علیه السّلام) مزین شده است مدینه طیبه، مکه معظمه، نجف اشرف، کوفه، کربلا، کاظمین،سامرا، مشهد، قم و بغداد است و نیز مقام ها و مکان هایی که آن حضرت تشریف فرما شدهاند متعدد است مانند مسجد جمکران، مسجد کوفه، مسجد سهله، ولی مکان معین و دایمی نمیتوان برای حضرتش بیان کرد.
گفتم که از تو پرسم نشان کویت گفتا نشان چه پرسی؟آن کوی بینشان است
پس به طور خلاصه میتوان گفت که حضرت (ع) در روی زمین زندگی میکنند و در محل های خاصی هم حضور پیدا کردهاند اما به هیچ وجه نمیتوان گفت که حضرت در کجا هستند و در آینده کجا حضور پیدا خواهند کرد.
؛ دیدار و رویارویی با آن حضرت (ع) به سه صورت ممکن است پیش آید:
۱. دیدار حضرت مهدی ( علیه السّلام ) با عنوان غیر واقعی ایشان، به طوری که کاملاً برای دیدار کننده ناشناس باشد. این گونه دیدار، به فراوانی برای کسانی که در محل زندگی ایشان سکونت دارند و یا افرادی که با ایشان برخورد مینمایند روی میدهد.
۲. دیدار با حضرت(ع) در عنوان حقیقی ایشان (در عنوان امامت) بدون اینکه این امر را ملاقات کننده متوجه باشد و پس از پایان گرفتن دیدار متوجه گردد که چه کسی را ملاقات کرده است؛ این نوع ملاقات همان حالتی است که اکثر دیدارهای نقل شده را شامل میگردد.
۳. دیدار با حضرت با عنوان حقیقی ایشان، در حالی که دیدار کننده نیز در اثنای ملاقات متوجه باشد که ملاقات شونده امام زمان (ع) میباشد این نوع دیدار بسیار کم نقل شده زیرا معمولاً مخالف مصلحت است و با غیبت تامه و کامل حضرت مهدی ( علیه السّلام ) منافات دارد.[۲]
بابر این هر شیعه پاک سرشتی میتواند آن حضرت را به صورت اول و دوم ملاقات کند ولی باید توفیق رفیقش شود، از گناهان و موارد شبهه و مشکوک پرهیز کرده و درون خویش را از الودگی ها پاک کند، و از طرفی به ایمان و یقین و صفات پسندیده، انجام واجبات و مستحبات و ذکر حق تعالی جان خود را آراسته کرده، دررفع نیازمندی های مردم و اصلاح جامعه کوشا باشد، تا نور ولایت او در دل، و جمال او در چشمش تابیدن گیرد.
گفتم که روی ماهت از من چرا نهان است گفتا تو خود حجابی، ورنه رخم عیان است. [۳]
معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
۱. امام مهدی، (عج)، تحقیق مرکز مطالعات و پژوهشهای فرهنگی حوزه علمیه،
۲. سپیده امید، مرکز پژوهشهای اسلامی صدا و سیما، نویسنده:سید حسین اسحاقی.
۳. حکومت جهانی مهدی (عج)، نویسنده:آیت الله مکارم شیرازی
۴.داد گستر جهان،نویسنده:ابراهیم امینی.
پی نوشت ها:
[۱] . محمد باقر مجلسی، بحارالانوار، دارالکتب الاسلامیه، تهران، ج ۲،ص ۱۵۴.
[۲] . علیرضا رجالی تهرانی، صد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (عج)، انتشارات نبوغ، یازدهم ، ۱۳۸۲،ص ۱۵۲- ۱۵۱.
[۳] . همان.
