شهادت کمیل بن زیاد

اشاره:

کمیل بن زیاد از تابعین و یاران برجسته امام علی(علیه‌السلام) و امام حسن(علیه‌السلام). وی از نخستین کسانی بود که پیشنهاد خلع عثمان و خلافت علی(علیه‌السلام) را مطرح کرد. در دوران حکومت امام علی(علیه‌السلام)، مدتی فرماندار منطقه هیت بود. هنگامی که سپاه معاویه، هیت را غارت کرد، امام علی(علیه‌السلام) او را به سبب کوتاهی در دفاع از شهر سرزنش کرد. در منابع شیعه، روایات بسیاری از او نقل شده که دعای کمیل مشهورترین آنها است. در نوشته کوتاه به نحوه پیشگویی امام علی(علیه‌السلام) در باره شهادت کمیل اشره شده است

هنگامی که حجاج به امارت رسید، عزیمت قتل کمیل بن زیاد نمود وی فرار کرد حجاج دستور داد مقرری طایفه نخع را که از بیت المال داشتند قطع نمودند.

کمیل که از این قضیه اطلاع پیدا کرد با خود گفت: من پیر سالخورده ای هستم و عمر من به پایان رسیده، مناسب نیست برای دست پیدا نکردن بر من شهریه و مقرری خویشاوندان من قطع بشود به همین مناسبت خود را به بارگاه حجاج و به شخص او معرفی کرد. چون حجاج او را دید گفت: می خواستم مأموری گسیل کنم و تو را دستگیر نمایم، اینک که خود به قربانگاه آمدی.

کمیل گفت: ای حجاج دندانهای خود را برای ریختن خون من تیز می کنی، بنای خانه خود را بدین جهت منهدم مساز. سوگند به خدا از عمر من اندک مدتی که مانند آخرین غباری است که از اندکی تاب رسیدن به اوایل خود را ندارد بیش نمانده، هر کار دلت می خواهد انجام بده زیرا وعده گاه خدا نزدیک و پس از قتل من حساب است و مولای من علی(علیه‌السلام) اطلاع داده که تو کشنده منی.

حجاج گفت: اکنون حجت بر تو تمام است. کمیل گفت: در صورتی حجت بر من تمام خواهد شد که قاضی تو باشی با آن که امر قضا به دست دیگری است. حجاج گفت: آری حجت بر او تمام است زیرا تو هم قدم با آنها بودی که گردن عثمان را زدند.

این پیشامد نیز از اخباری است که سنی ها از ثقات خود روایت کرده و خاصه نیز با آنها همکاری نموده و مضمون آن از جمله معجزات و بینات است.[۱]

پی نوشت

[۱] . الارشاد، ص ۳۱۸ – ۳۱۷.

منبع: سایت الغدیر