جلوه‌ای از عالم ملکوت و شفای نابینا

اشاره:

عالَم مَلَکوت عالم بدون اجسام با امکان تصور شکل و صورت است. حکمای مسلمان مرگ را نقطه اتصال به ملکوت معرفی کرده و جایگاه انسان پس از مرگ را در این جهان دانسته‌اند؛ همچنان‌که عده‌ای این عالم را عالم فرشتگان نیز ذکر کرده‌اند که با مجاهدت، ریاضت و تزکیه نفس می‌توان قبل از مرگ این جهان را مشاهده کرد؛ هرچند برخی این جهان را جایگاه ندیدنی‌هایی دانسته‌اند که جز پیامبران و معصومان، کسی قادر به دیدن آن نیست و حتی درک این عالم از شروط معصوم قلمداد شده است. در نوشته زیر به یکی از معجزات امام صادق (علیه‌السلام) در این موضوع اشاره دشه است.

داود بن کثیر گوید: در منزل امام صادق (علیه‌السلام) بودیم و درباره فضائل پیامبران مذاکره می‌کردیم. امام (علیه‌السلام) در جوابی به ما فرمود: به خدا سوگند خداوند پیامبری را نیافرید مگر اینکه محمد (صلی الله علیه و آله) از او افضل و برتر است سپس انگشترش را در آورد و بر زمین گذارد و ذکری گفت: ناگهان زمین به قدرت خداوند شکافته شد و ما خود را در دریایی دیدیم که در وسط آن کشتی سبزرنگی بود که بر آن نوشته بود. لا اله الا الله، محمد رسول‌الله، علی امیرالمؤمنین، بشر القائم… بشارت ده به قائم(عج) که او با دشمنان می‌جنگد و به فریاد مؤمنین می‌رسد و خداوند او را با ملائکه فراوان یاری می‌کند.[۱]

شفای نابینا

ابو بصیر که از حس بینائی برخوردار نبود می‌گوید: به دنبال امام صادق (علیه‌السلام) تجسس می‌کردم تا بازوی او را بگیرم. امام صادق (علیه‌السلام) فرمود: دوست داری مرا ببینی؟

عرض کردم: بله فدایت شوم. آنگاه حضرت دستش را بر چشمم مالید ناگهان دیدگانم به وجود او بینا شد. سپس به من فرمود: اگر بگو مگوهای مردم نبود تو را بر این حال بینائی رها می‌کردم اما درست نیست چنین کنم و دست خود را بر چشم من کشید و به حال نابینایی اول بازگشتم.[۲]

پی نوشت:

[۱] . عیون المعجزات، ص ۸۲، بحار، ج ۴۷، ص ۱۵۹.

[۲] . کشف الغمه، ج ۲، ص ۴۲۰، بحار، ج ۴۷، ص ۷۹.