نهضت عاشورا با خروج امام حسین (ع) از مدینه به سمت مکه آغاز شد. امام (ع) در پی نامه یزید مبنی بر لزوم اخذ بیعت از حسین بن علی (ع) همراه با خانواده خود

امام حسین (ع) نهضت خود را با خروج از مدینه به سمت مکه آغاز فرمود، و سپس با وجود مخالفت و هشدار دیگران، به همراه خانواده اش از مکه به سوی کوفه

پس از حماسه عاشورا، شیعیان با الهام از قیام حسینی با حکومت ستمکار بنی امیه به مبارزه برخاستند. قیام توابین، قیام مختار، قیام زید و فرزندش یحیی

حره منطقه ای است در مدینه و لشکر یزید بن معاویه مردم مدینه را به حره کوچ دادند و واقعه حره یا واقعه مدینه را به وجود آوردند. واقعه حره، واقعه ای

یزید بن معاویه فردی لاابالی، شراب خوار و سگ باز بود. پدرش معاویه او را با به مدد زر و زور بر مسلمانان مسلط نمود. وی در دوره خلافتش، جنایاتی بزرگ

اکثریت اهل سنت با توجه به این که محب و دوستدار اهل بیت (علیه السلام) هستند از واقعه عاشورا و کربلا متاثر و غمگین هستند و عوامل آن را مورد نکوهش و

در روز ششم محرم حوادث متعددی در کربلا اتفاق افتاد که یکی از آن ها حتمی شدن جنگ با امام حسین (علیه السلام) از سوی سپاه عبیدالله بن زیاد بود. هر چند

مردم کوفه از ظلم و ستم دولت یزید بن معاویه به تنگ آمده بودند. از این رو نامه های متعدد و بی شماری را مبنی بر دعوت امام حسین (علیه‌ السلام) به کوفه

از مجموع آیات و روایاتی که درباره مقام اهل بیت (علیهم السلام) آمده و همچنین از سخنان امام سجاد (علیه السلام) در شام، چنین استفاده می شود که مقام