زندگى خانوادگى، نوعى زندگى اجتماعى است که بر پایه تعاون و همبستگى و همکارى اعضا سامان مى یابد. همان گونه که در زندگى اجتماعى، انسان ها بدون

یکى دیگر از کارکردهاى مهم نهاد خانواده، عاطفه و همراهى است. نیازهاى عاطفى را مى توان یکى از ضرورى ترین نیازهایى دانست که از آغاز حیات تا انجام

جامعه پذیری جامعه پذیری فرایندى است که از طریق آن، افراد نگرش ها، ارزش ها، و کنش هاى مورد پذیرش جامعه خود را فرا مى گیرند. خانواده یکى از عوامل

در بیشتر رفتارها که از سوی زن یا مرد با بدبینی مورد ارزیابی قرار می‌گیرد، اراده و انتخاب دخالت دارد. مثلاً مرد به طور طبیعی علاقه مند است که

فمینیسم چپ در چین و شوروی بر ساختار سنتی خانواده فشار بیشتری آورد تا حرکت به سوی یک نظم اجتماعی نوین را سرعت بخشد. مارکس و انگلس بر این باور پای

با توجه به سنت پرهیز از طلاق و استبداد مرد در کشورهای اسلامی، آمار یاد شده به هیچ وجه نمی‌تواند گویای واقعیت فروپاشی روابط زناشویی باشد؛ بی

نگرش تفاوت‌گرا، روابط بایسته زناشویی را بر پایه کشش‌ها‌ی‌ طبیعی زن و مرد قابل بنیاد می‌کند و نظام حقوقی و تعامل دو جانبه‌ای را برای استواری

هیچ عصری مانند عصر ما، خطر انحلال کانون خانوادگی و عوارض سوء ناشی از آن را مورد توجه قرار نداده است و در هیچ عصری مانند این عصر، عملاً بشر دچار

نهاد خانواده انسانها، گرچـه واحدهاى جـدا از هم‌اند، اما عوامل مختـلفى از این آحاد، (مجموعه) پدید مى‌آورد و آنان را بـه شکل‌هاى مختلفى (با هم)