رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) بر طبق سنت پدر بزرگش عبدالمطلب در غار حرا به اعتکاف و عبادت می پرداخت و در همین غار حرا وحی بر او نازل

غزوات پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله)، از حساس ترین و پربارترین دستاوردهای جامع و سرنوشت ساز برای اسلام و مسلمین به شمار می رود. این

خانه خدا اولین مسجد روی زمین است.[۱] قرآن کریم می فرماید:«إِنَّ أَوَّلَ‏ بَیتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذی بِبَکَّهَ مُبارَکاً وَ هُدىً

سه سال از آغاز بعثت گذشته بود، که پیامبر گرامی اسلام پس از دعوت خویشاوندان دست به دعوت عمومی زد. وی در مدت سه سال با تماس های خصوصی گروهی را به

اولین هجرت مسلمانان در ماه رجب سال پنجم بعثت، بوده است، گروه از اصحاب که ۱۲ مرد و ۴ زن بودند و حضرت رقیه، دختر پیامبر (ص) نیز همراه آنها بود- به

سریه نخله، سریه ای[۱] به فرماندهی عبدالله بن جحش در سال دوم هجری بود. کتاب‌ های تاریخی یاران عبدالله را هشت نفر یا یازده نفر دانسته ‌اند که همه

ابن حزم میگوید:امام علی(ع) بعد ۶ماه بیعت کرد اگر بیعت صحیح بود چرا از ابتدا تن در نداد؟ پیش از پاسخ به این شبهه لازم است که راجع به معنای اصطلاحی

یکی از شخصیت های شجاع و تاثیرگذار در تاریخ اسلام که در راه اعتلای دین و دفاع از پیامبر اکرم (ص) از خود فداکاری ها و ایثارهای فراوانی نشان داد،