اخلاق یکی از عناصر موثر در موفقیت و پیشبرد فعالیت های اجتماعی است و در موفقیت و به نتیجه رسیدن تبلیغ دینی نیز نقشی اساسی بر عهده دارد. از آنجا که

حسن خلق و خوش اخلاقی، یکی از مسائل مهم اخلاقی است. افزون بر این که خوش اخلاقی از دیدگاه عقل پسندیده است، از سوی معصومین (علیهم السلام) به آن

باور به انسان آرمانی که دارای همه فضائل انسانی است در همه ادیان و مکاتب عرفانی مطرح بوده و در هر دین با عنوان و ویژگی های خاصی از آن یاد می شود.

اشاره: پیشوایان معصوم (علیه السلام) انسانهای کامل و برگزیده ای هستند که به عنوان الگوهای رفتاری و مشعلهای فروزان هدایت جامعه بشری از سوی خدا

اشاره: امام رضا(علیه السلام) خوی نیکوی حلم و بردباری را از پدر بزرگوار خود امام کاظم(علیه السلام) و اجداد طاهرین خویش به ارث برده بود و در برابر

پیشوای هشتم (ع) پس از شهادت پدر بزرگوارش امام کاظم (ع) عهده دار مقام امامت شد. امامت آن بزرگوار همچون امامت دیگر پیشوایان علیهم السلام، از جانب

اشاره: حضرت امام زین‌العابدین (علیه السلام) در پرتو بندگی حق تعالی و اخلاص و کمال، به مقام ولایت تکوینی رسید و در پرتو چنین ولایتی، به اذن

تربیت، عبارتست از فعالیتی مستمر و منظم در جهت کمک به رشد جسمانی، شناختی اخلاقی، اجتماعی و به طور کلی پرورش و شکوفایی استعدادهای متربی که نتیجه

قطع صله رحم در مقابل صله رحم است و عبارتست از قطع ارتباط با خویشان هرچند به چندین واسطه به فرد منسوب باشند. از نظر اسلام، قطع صله رحم، عملی حرام