آنچه مسلم است این است که حضرت مسیح (علیه السلام) یکی از پیامبران اولوالعزم و دارای کتاب آسمانی به نام انجیل بوده است. قرآن کریم در موارد متعددی

قرآن کریم همه پیامبران الهی را نماینده جریان واحدی می داند که از سوی خدای یگانه برانگیخته شده اند و روح دعوت و محتوای رسالت همه آنها بر این اصل

ازدواج و تشکیل خانواده، موضوعی فطری و سنتی فراگیر است که در مکتب وحی و انبیا بسیار بر آن تاکید شده است و اکثر قریب به اتفاق انبیا خود در عمل به

بنا بر آموزه های دین مبین اسلام، خداوند دو نوع پیامبر را برای هدایت بشر فرستاده است که یک نوع آن پیامبر اولوالعزم است و نوع دیگر آن غیر

رسالت پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) به دلیل این که آخرین پیامبر خدا است از اهمیت به سزایی برخوردار است و باید دلایل متقنی برای اثبان

دین اسلام و دین مسیحیت بر این مطلب اتفاق نظر دارند که حضرت مسیح (علیه السلام) دارای حواریون بوده است اما در اوصاف و شخصیت آنان با هم اختلاف

بوت حضرت مسیح (علیه‌السلام) در کودکی و سخن گفتن آن حضرت در گهواره اختصاص به آن حضرت دارد و در میان پیامبران دیگر الهی چنین اتفاق خارق العاده ای

«فطرت» یکی از مفاهیم بنیادین دین اسلام است. این اصطلاح و مشتقات آن بارها در قرآن کریم و احادیث معصومان (علیهم السلام) به کار رفته است. در حقیقت

یکی از مطالبی که در مسئله نبوت مطرح است، جهانی بودن رسالت برخی از انبیا است. برخی درباره جهانی بودن رسالت حضرت مسیح و حضرت موسی (علیهما السلام)