در دو بخش گذشته اهداف تاریخی قیام امام حسین (علیه السلام) – مرحله مدینه و مکه مورد بررسی قرار گرفت؛ آگاهی از مسائلی که به هنگام تصمیم امام

امام حسین (ع) با خودداری از بیعت با یزید و قیام بر ضد حکومت او، جان خود را در راه پاسداری از ارزش های الهی به خطر انداخت. آن حضرت پس از احضار برای

حسن صباح مؤسس دعوت و دولت اسماعیلیه نزاری در ایران بوده است. وی در جوانی به اسماعیلیان پیوست و به قاهره، مرکز دعوت اسماعیلیه، سفر کرد، و پس از

نهضت عاشورا با خروج امام حسین (ع) از مدینه به سمت مکه آغاز شد. امام (ع) در پی نامه یزید مبنی بر لزوم اخذ بیعت از حسین بن علی (ع) همراه با خانواده خود

یکی از چالش های مهم برای حکومت های پس از پیامبر اسلام (ص) به غیر از حکومت امام علی (ع)، این بود که چطور می توانند مخالفان خود را ساکت و سرکوب و قدرت

در دومین سال هجرت، شمیمِ تحولاتِ عظیم در دیار اسلام وزیدن گرفت و صفحه تاریخ را به برگ های زرینِ نو مزین کرد. در این سال، غزوه سویق، به عنوانِ

ازدواج امیرالمومنین (علیه السلام) با حضرت فاطمه (سلام الله علیها) نمونه‌ای کامل برای انتخاب همسر شایسته، انجام مراسم عروسی و تشکیل یک خانواده

حضرت معصومه (سلام الله علیها)، یکی از دختران با فضیلت امام کاظم (علیه السلام) بوده، و گفته می شود ایشان در جوانی بدون اینکه ازدواج کرده باشد، از

انس آدمی با محسوسات، باعث اتکای بیشتر وی به دانش های متکی بر آنها و اطمینان افزون تر به معرفت های برآمده از این گونه دانش هاست. تاریخ گذشتگان که