اشاره: مُشَعْشَعیان، یا آل مشعشع (حکومت ۸۴۵ تا ۹۱۴ق)، خاندانی از حکمرانان صوفی شیعه که از سال ۸۴۵ تا ۹۱۴ق در خوزستان حکومت کرد؛ این سلسله به

اشاره: حمدانیان، از خاندان‌های شیعی دوازده امامی حاکم بر موصل و حلب در قرن‌های سوم و چهارم قمری. مؤسس حکومت حمدانیانِ موصل، ابوالهیجاء

اشاره: صفویه یا صفویان (حک ۹۰۷ -۱۱۳۵ ق) سلسله‌ای از حاکمان شیعه ایران که با رسمی کردن مذهب شیعه در ایران کوشیدند هویتی یگانه به مردم ایران

اشاره: زیاریان یا آل زیار خاندانی از منطقه گیلان بودند که توانستند به حکومت ایران برسند. در غرب و مرکز ایران دو سلسله از دیلمیان به نام آل زیار

“محمد بن قاسم بن عمر بن على بن الحسین(علیه السلام) “، که نَسَبش با چهار واسطه، به “امام على بن ابیطالب (علیه السلام)” میرسد و بدین

 سال ۶۶ هجرى قمرى مختار بن ابى عبیده ثقفى وخاندان مبارز وى، به ویژه عمویش سعد بن مسعود، همگى از شیعیان و علاقمندان امام على (ع) و فرزندانش امام

سال ۱۶۹ هجرى قمرى پس از آن که عباسیان در سال ۱۳۲ قمرى با شکست نهایى امویان، خلافت را از آن خود کرده و از مردم براى خویش بیعت گرفتند، گرچه در آغاز

علی، فرزند یقطین بن موسی بغدادی،کوفی الاصل بود. (۱) پدرش یقطین ازهواداران و داعیان بنی عباس شمرده می شدو در زمان «مروان حمار» در سختی به سرمی

اشاره: آل بویه، سلسله‌ای ایرانی‌ و شیعه، منسوب به بویه معروف به ابوشجاع که در خلال سال‌های ۳۲۲ تا ۴۴۸ق/۹۳۳-۱۰۵۶م، بر بخش بزرگی از ایران و عراق