اشاره نوشتار حاضر از روش تاریخ نگاری مکتب آنال، و با نگاه و گرایش جامعه شناسانه به تاریخ، برای بررسی نقش دین و مذهب تشیع در ایران عصر صفوی بهره

 اشاره در زمان خلافت ابوبکر شیعیان بسیار اندک بودند و برخی از آنان هم در اثر فشار حکومت پیروی امام علی(علیه‌السلام)ابراز نمی کردند. به هر حال

اشاره پیشینۀ تشیع در قلمرو ممالیک (۶۴۸-۹۲۳ق)، به ویژه در مصر، به صدر اسلام برمی‌گردد. در قلمرو ممالیک، تشیع در قرن‌های نخستین، حتی با وجود

اشاره: کانون مذهب شیعه بر محور اهل بیت (علیهم‌السلام) در مدینه و کوفه بود و از آنجا تدریجا به اقصی نقاط دنیا منتشر شده است. یکی از این مناطق

اشاره: در زمان امام حسین (علیه‌السلام) پس از اینکه یزید بن معاویه به قدرت رسید سخت ترین شرایط بر شیعیان مستولی گردید و به خصوص  شیعیان کوفه در

اشاره: امام علی (علیه‌السلام) که امام بر حق و خلیفه بلافصل پیامبر گرامی اسلام بود، بعد از ۲۵ سال با بیعت مردم به خلافت ظاهری رسید. در این زمان

اشاره: در عصر ائمه شاگردان آنان، متکفل ترویج عقاید حق بوده اند که از بعضی آنها آثاری به یادگار مانده و بسیاری دیگر در قالب احادیث و روایات از

 اشاره: عصر امام سجاد (علیه‌السلام) با سایر عصرها متفاوت است. زیرا  امامت امام سجاد (علیه‌السلام) پس از شهادت امام حسین (علیه‌السلام) و حادثه

اشاره: حکام اموی و عباسی فعالیت همه امامان شیعه را کنترل نموده و از ارتباط آنان با شیعیان مانع می شدند و در نهایت به شیوه های مختلف امامان را به