تشیع عراق،در تمام نقاط و درمیان تمام اقوام تشیع و عراق با یکدیگر آمیخته اند و نمی توان این دو را از یکدیگر جدا کرد. ازاین منظرمی توان حضور تشیع

 نقدی بر آراء نادرست شرق شناسان در باب شیعه و ایرانی گری تشیع عمدتا به دو صورت وارد ایران شد. شکل نخست آن که گرایش کلی به سمت اهل بیت بود، از طریق

 مقدمه : «شیعه» از همان آغاز شکل گیرى با فراز و نشیب هاى فراوانى روبه رو بوده است. قدرت هاى حاکم همیشه در پى سرکوب پیروان این مذهب بوده و در راه

اشاره: دوران امامت امام رضا(علیه السلام)(۱۸۳ــ۲۰۳ق)علاوه بر آنکه از ساحت های اعتقادی و فرهنگی / دورانی کم نظیر و بلکه بی نظیر است، از جهت سیاسی

اشاره: جنبش ها و قیام های شیعی، در تاریخ تشیع برجستگی خاصی دارند و در هر برهه ای از زمان، به شکل ویژه ای نمود پیدا کرده اند. لازم است با نگاه

شیعه در لغت به معناى پیرو و یارى دهنده است، اما در اصطلاح بدین معنا است که کسى به امامت و خلافت بلافصل علی(علیه السلام) معتقد باشد. شیعیان بر این

اشاره: با وجود همه اختناق ها و ظلم و ستم هایى که در عصر امویان بر شیعیان وارد شد، گسترش تشیع متوقف نشد، زیرا مظلومیت خاندان پیامبر، موجب تمایل

اشاره: «شیعه جعفری»، لقبی است که با خواندن زندگی نامه امام صادق(علیه السلام) و یا برنامه هایی که در پیوند با سالگرد زادن یا درگذشت آن بزرگوار

اشاره: شیعه، یکی از دو مذهب بزرگ دین اسلام است. برپایه مذهب شیعه، پیامبر اسلام(ص) به‌فرمان خداوند، حضرت علی(ع) را به جانشینی بلافصل خود برگزیده