خداوند متعال در آیه یک صد و نود و هشتم سوره هفتم (اعراف) فرموده است «بگیر عفو را و امر کن به کار پسندیده و روى برگردان از نادانان.» و در آیه هفتاد

 ادیان و فرقه های مختلف مدعی هستند که راه رشد را به انسان نشان داده و انان ره به درجه کمال می رسانند.  به خصوص فرقه های صوفیه و عرفانهای کاذب در

تهذیب نفس و اصلاح آن بر طبق شریعت محمّدی ‏‏(صلی الله علیه و آله)‏‏ همواره مورد توجه عالمان‏‎ ‎‏اخلاق و عرفان بوده و هست. عالمان بصیرت یافته

اشاره: کار و عمل با انگیزه های مختلف انجام می گیرد. برخی با انگیزه به دست آوردن، برخی برای به دست آوردن پول، برخی برای شهرت و معروفیت مشغول

زهد یکی از فضایل اخلاقی است و مورد تشویق روایات اهل بیت (علیهم السلام) است، زهد این است که انسان با این که طبعا به چیزی رغبت دارد، به خاطر داشتن

یکی از مباحث بسیار مهم علم اخلاق، تأثیر متقابل عمل و اخلاق و رابطه این دو با یکدیگر است. درست است که اعمال انسان از اخلاق او سرچشمه می گیرد به

محیط خانه مى تواند محلى براى عروج و سلوک و تکامل مرد و زن باشد مخصوصاً اگر سعه‏ صدر داشته باشیم زیرا تکرار و پافشارى و اصرار، تأثیر بسزا و عجیبى

برای روشن شدن این که آیا فرقی میان صوفی، عارف، زاهد و درویش هست یا نه و اگر هست، چیست؟ ابتدا باید معنای لغوی و اصطلاحی هر یک از این کلمات بیان

  مهم‌ترین مسئله در این باب، این است که ما در بین سلسله علمی فقهی و حِکمی خودمان در حوزه‌های علمیه – در این صراط مستقیم – یک گذرگاه و