فقیه ومفسرومحدث ۱قرن های ۳ و ۴ ق . ابوالحسن علی بن حسین بن موسی بن بابویه ، معروف به ابن بایویه ، اهل قم . ازآخرین عالمان ومشایخ آن عصربود که

ابوالحسن محمد بن احمد، از مشایخ حدیث قم در عصر غیبت صغری . از خاندانی اهل علم برخاست و برخی از اعضای خاندان او از مشایخ و بزرگان قم بودند .پدر او

ابوالقاسم جعفرین محمد ، معروف بن ابن قولویه  ، اهل قم .درخانواده ای اهل دانش پرورش یافت وپدرش یکی ازروات حدیث شیعه درآن دیاربود و بیش ترین

ابوعبدالله محمد بن جعفر کاتب نعمانی محدث و مفسر و متکلم قرن ۴ ق. انتساب وی به نعمانی به سبب خاستگاه او، شهرنعمانیۀ عراق در میانۀ واسط و بغداد

تاریخ نگار ، فقیه ، مفسر ، محدث بزرگ ۱درقرن ۴ ق . عمادالدین محمد بن علی بن حسین بن بابویه ، معروف به شیخ صدوق وابن بابویه ، اهل قم . درطول حیات

عالم رجالی ومحدث قرن های ۴ و ۵ ق ابوالعباس احمد بن علی .بنابرانتساب او به سیراف، شاید خاستگاه اصلی او سیراف از شهرهای فارس بوده باشد. با توجه به

حسن بن محمد بن حسن طوسی (درگذشته بعد از ۵۱۱ق/۱۱۱۷م) معروف به ابوعلی طوسی یا مفید ثانی فرزند شیخ طوسی، فقیه، محدث و یکی از مهم‌ترین حلقه‌های

ابوالحسن علی بن عبیدالله بن حسین بن حسین بن بابویۀ قمی ، اهل ری . او از نوادگان حسین بن علی بن بابویه، برادرشیخ صدوق، بود. در خاندانی مشهور و اهل

جمال الدین احمد بن شمس الدین محمد بن فَهْد حِلّی اَسَدی(۷۵۷-۸۴۱ق)، از فقیهان و محدّثان امامی که شـهـرت او بیشتر در اخلاق، دعا و سیر و سلوک است.