اشاره ابوالعباس احمد بن‌محمد بن‌سعید هَمْدانی (۱۵ محرم ۲۴۹-۷ ذیقعده ۳۳۲ق)، مشهور به اِبْن عُقْده ، محدث شیعی و پیرو مذهب جارودیه (از فرق زیدیه)

اشاره: ابو محمد حسن بن موسی نَوبَختی، از متکلمان و فلاسفه امامیه قرن سوم و چهارم قمری. او از نخستین دانشمندان مسلمانی است که درباره ملل و نحل

اشاره لوط بن یحیی بن سعید بن مِخنَف بن سُلیم الغامدی الأزدی (درگذشت ۱۵۷ق) معروف به أبو مِخنَف، تاریخ‌نگار شیعه اهل کوفه که به‌دلیل نگارش کتابی

اشاره اَبوالفَضل، نَصر بن مُزاحم بن سیار (یسار) عَطّار مِنقَری، از مورخان شیعی اهل عراق در قرن ۲ق. از لحاظ طبقه راویان، برخی او را در ردیف ابو

اشاره: جرجانی‌، اسماعیل‌ بن‌ حسین، پزشک‌ و نویسنده ‌ایرانی‌ قرن‌ پنجم‌ و ششم‌ که‌ به‌ ویژه‌ آثار پزشکی‌ مهمی‌ به‌ زبان‌ فارسی‌

اشاره: احمد بن ابی یعقوب(درگذشته ۲۸۴ یا ۲۹۲ قمری) معروف به یعقوبی، تاریخ نگار و جغرافی‌دان سده سوم هجری، که کتاب‌های تاریخ یعقوبی و البلدان و

اشاره: زیاریان یا آل زیار خاندانی از منطقه گیلان بودند که توانستند به حکومت ایران برسند. در غرب و مرکز ایران دو سلسله از دیلمیان به نام آل زیار

اوَّلین‌ کس‌ که‌ در علم‌ لغت‌ سبقت‌ گرفت‌، و کلام‌ عرب‌ را جمع‌ و حَصْر نمود، و به‌ هم‌ مربوط‌ نمود و پیوست‌ داد، و کیفیّت‌ قیام‌

در تعریف علم نحو گفته شده: «النحو علم بقوانین الفاظ العرب عند دخولها فى الترکیب ویبحث فیه عن کیفیه إختلاف آخرها من جهه الاعراب و البنا؛[۱] نحو،