احمد بن محمد اردبیلی نجفی (مقدس اردبیلی) تندیس پارسایى  تولد و تحصیل در قرن دهم هجرى قمرى در شهر اردبیل کودکى سعادتمند پا به عرصه وجود گذاشت. او

بی تردید عرفان حقیقی، اصیل، سودمند و بدون پیرایه و انحراف، در مکتبی است که دربردارنده ی حقایق زلال و اصیل برآمده از وحی آسمانی باشد و غرض و هدف

اگرچه «فقه اصطلاحى » در چارچوب خاص خود محصور است و فقط درباره صحت و فساد اعمال مکلفین بحث مى کند و آنچه از آداب وشرایط و احکام که متعلق به ظاهر

۱. اخلاق ناصری، نوشته خواجه نصیر الدین طوسی اخلاق، یکی از آموزه های دین مقدس اسلام است که از همان ابتدای ظهور اسلام، مرکز توجه و عنایت علمای

 مکاتب اخلاقی بر اساس روش تقسیم می شوند: اخلاق حدیثی، اخلاق فلسفی و اخلاق عرفانی.  نظام اخلاقی شیعه از تدوین روایات و کتب حدیثی آغاز شده است. با

پژوهشگران علوم دینى پس از مطالعه آثار موجود در تمدن اسلامى که به ارزش هاى الهى و کمالات انسانى پرداخته اند، با دو گونه آثار نظام مند مواجه شدند:

عرفان عملی در عرفان عملی، هدف رسیدن به قرب خداوند است و در آن همواره باید از وضع نامطلوب به سوی وضع مطلوب تر و از وضع ناقص به سوی وضع کامل تر در

دعا و نیایش سخن باطن است و موجب جلای دل،که به انگیزه ارتباط بنده با خدا، قطره با دریا، ظلمت با نور، نهایت ضعف بانهایت قوت، منتهای نقص با کمال