یکی از جلوه های دانش اندوزی مسلمانان، تلاش دانش پژوهان دینی بود که در مسیر گرد آوری اخبار و روایات رهبران معصوم شیعه، رنج ها بردند تا بدین

آل اعین بزرگترین خاندان علمى شیعى در شهرکوفه بودند، بسیارى از افراد این خاندان شریف از اصحاب ائمه و راویان بزرگ و فقهابوده اند وکمتر شخصیتى از

متوفای ۱۲۱۶ هـ .ق. اشاره سه دهه پس از ظهور اسلام، کرمانشاه توسط مسلمانان فتح شد در آن دوران «دینور» مرکزیت علمی و سیاسی این منطقه را دارا بود. در

ابومحمد تقی‌الدین حسن بن علی بن داوود حلی (۶۴۷- بعد از ۷۰۷ق) معروف به ابن داوود حلی، عالم رجالی، فقیه، ادیب وشاعر شیعی قرن هفتم هجری قمری است.

اوحدالدّین علی بن محمّد انوری معروف به انوری ابیوردی و «حجّه الحق» از دانشمندان و شاعران ایرانی سده ۶ قمری در دوران سلجوقیان است. انوری، در

سید محمد کاظم بلبل کابلی (۱۲۶۰- ۱۳۲۳ش) که گاه علامه بلبل یا علامه بلبل کابلی هم خوانده می‌شود، عالم و خطیب افغانستانی است که اشعار آیینی او

سید اسماعیل بلخی (۱۲۹۹-۱۳۴۷ش) مشهور به شهید بلخی و علامه بلخی، در حوزه علمیه مشهد به تحصیل علوم اسلامی پرداخت و نقشی جدی در قیام مسجد گوهرشاد

ولادت ابواسحاق ابراهیم بن هاشم کوفی قمی، از زمره پاکان و عالمان روشن ضمیر و روایان سختکوش است که همت خویش را در راه ترویج دین حق مصروف داشت. او

تاریخ نگار ، جغرافیادان ، محدث ۱ایرانی . ابوجعفراحمد بن محمد برقی ها خاندانی امامی وساکن قم بودند که انتساب آن ها به روستای برق رود (منطقه ای