خداوند متعال در آیه سى و هفتم سوره نساء فرموده است «و آرزو مکنید آنچه را فزونى داد خداوند برخى از شما را به برخى.» امام صادق (علیه السّلام)

خداوند متعال در آیه ۴۳ سوره چهاردهم (ابراهیم) فرموده است: «و خدا را از آنچه ستمگران مى کنند غافل مپندار». و در آخرین آیه سوره بیست و ششم (شعراء)

اخلاق در لغت به معنی صفت نفسانی یا هیأت راسخهای است که انسان در اثر آن حالتِ نفسانی، بدون فکر، اعمال، رفتار و گفتارهایی را انجام میدهد. این

یأس از روح الله از جمله مهلکات عظیمه بلکه گناهان کبیره است و در کتاب کریم نهى صریح از آن شده، چنانچه مى فرماید: «یا عِبادِیَ الَّذِینَ

کبر عبارت است از حالتى که آدمى خود را بالاتر از دیگرى ببیند و به برترى خود بر غیر اعتقاد داشته باشد. اما عجب، آن است که آدمى خود را شخصى داند، و

آدمى را چهار قوه است که حکم سرهنگان دارند: قوه عقلیه، وهمیه خیالیه، سبعیه غضبیه، و بهیمیه شهویه. بدان که به إزاى هر یک از این‏ها لذتى است و

همانگونه ک ه بدن و جسم انسان می تواند سالم باشد و می تواند به علتهای گوناگون به مرض مبتلا شود و سلامتی خود را از دست بدهد، روح انسان نیز چنین

فضایل و رذایل اخلاقی دارای اجناسی هستند که صفات متعددی را در تحت خود قرار می دهند. البته به دلیل اینکه این صفات دارای مراتب هستند و در بین افراط

تَکَبُّر، یا بزرگ‌بینی، از رذایل اخلاقی است که قرآن کریم و روایات آن را از صفات بسیار نکوهیده بشر شمرده‌اند. برای تکبر اقسامی مانند تکبر در