مقدمه قبل از بررسی تلاش های امام حسین (ع ) در دفاع از جایگاه امامت و ولایت شایسته است به عنوان مقدمه و مدخل بحث ، معنا و جایگاه امامت در مکتب

 یکى از مباحث مهم تاریخ عاشورا که در این فصل درباره آن بحث و بررسى صورت گرفته، حضور اهل بیت علیهم السلام در کربلا در اولین اربعین شهادت امام

  در مقاله حاضر، با بهره گیرى از دو مفهوم «پارادایم» و «استراتژى سیاسی»، در بعد نظرى به کاوش در اندیشه و رفتار جریانهاى هاشمى پس از قیام عاشورا

پیشگفتار حدیث کربلا، حدیث حریت و حماسه هاست و روایتش روایت رویش و خیزش، و سرودش همیشه سرخ و حیات بخش و حرکت زا. در خصوص کربلا و حماسه همیشه جاوید

اشاره: پس از  رحلت پیامبر اسلام (صلی‌الله علیه و آله)، و تشکیل سقیفه، و کنار زده شدن اهل بیت علیهم السلام از صحنه حکومت، روز به روز بدعت‏ها و

اشاره بدون تردید مراسم عزادارى و روضه خوانى در تبیین و تقویت مذهب شیعه و گسترش آن در اعماق جامعه و نفوذ آن در قلبها نقش بسزایى داشته است. همچنین

اشاره: السلام علیک یا ابا عبدالله، و علی الارواح التی حلّت بفنائک، علیک منا سلام الله أبداً ما بقیت و بقی اللیل و النهار. و لاجعله الله آخر

اعتبار اربعین امام حسین (علیه السلام) از قدیم الایام میان شیعیان و در تقویم تاریخی‌ وفاداران به امام حسین (علیه السلام) شناخته شده بوده است‌.

روز بیستم ماه صفر، روز اربعین و به قول شیخین – شیخ مفید و شیخ طوسی- بازگشت اهل حرم امام حسین علیه السلام از شام به مدینه، و روز ورود اولین زائر