شیعه در لغت به معنی پیروان و یاران و تابعان شخص معینی است و چون شیعیان به لایت حضرت علی بن ابی طالب(علیه السلام) و به پیروی از مکتب روحانی آن

یکى از واژه‏ هایى که نیاز به ریشه‏ یابى و تحقیق دارد، رفض و رافضى است. در طول تاریخ، گروه‏ها و فرقه‏ هاى اسلامى براى کوبیدن و از صحنه بیرون

اشاره: یکی از مذاهب مهم اسلامی مذهب شیعه امامیه است. معمولا این مذهب در مقابل مذهب اهل سنت قرار دارد. واژه شیعه در اصل از شَیَعَ به معنى مشایعت و

شبهه چرا وهابیت به پیروان اهل بیت علیه السلام رافضی می­ گویند؟ پاسخ شبهه «رافضه» از ماده «رفض» به معنای ترک کردن و رها کردن است، «رفضتُ الشیء

هر مذهبى از نظر محتوا، تحولات اجتماعى و گرایش‏هایى که در تجربه تاریخى پیدا مى‏ کند از خصایص و ویژگى‏ هایى برخوردار مى ‏شود که آن را از دیگر

 درباره حضرت على ( علیه السلام )آمده است که «سدَّ الابوابَ الاّ بابَه.»[۱] چه خصوصیتى دارد که اهل بیت ( علیهم السلام ) حق داشتند ـ مثلاً ـ با حال

چکیده مستشرق یهودی، آتان کولبرگ، در مقاله از امامیه تا اثنی عشریه، با بررسی تاریخی اعتقاد به دوازده امام در متون شیعی نشان داده است که نخستین

شیعه امامیه اثنی عشریه امامیه معتقدین به امامت ائمه دوازدگانه از حضرت علی ـ علیه السلام ـ تا امام مهدی ـ عجل الله تعالی فرجه ـ می باشند و هرجا

اثناعشریه در تاریخ شیعه،فرقه‌هایی پدید آمده است، که بسیاری از آن‌ها منقرض شده‌اند، و بحث درباره‌ی آن‌هافایده‌ی چندانی ندارد. فرقه‌های