فرقه شیخیه، براساس تعالیم عالم شیعى، شیخ احمد احسائى، در نیمه اول قرن سیزدهم به وجود آمد . پیروان این فرقه مجموعا از مردم بصره، حله، کربلا،

اشاره: عنوان واقفیه در کتاب‏‌های رجال، تاریخ و نیز در شرح حال اشخاصی با چنین گرایش‌های مذهبی و یا در ذکر مذاهب و فرق شیعه بارها تکرار شده و به

اشاره: غالیان گروههایی بودند که پس از درگذشت پیامبر گرامی (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) درباره آن حضرت و پیشوایان معصوم، از مرز حق تجاوز کرده

اشاره: یکى از فرق اسلامى که امروز در سوریه و برخى کشورهاى اسلامى دیگر وجود دارد، فرقه نصیریه یا علویان است. در این مقاله قصد داریم به سیرى از

اشاره: مکتب شیخیه (کشفیه – پایین سرى) در اوایل قرن ۱۳ق به وسیله احمد بن زین الدین معروف به (شیخ احمد احسایى) (۱۱۶۶- ۱۲۴۱ ق) پدید آمد. مکتبى که نه

احمد بن عبدالله مستور یکی از امامان اسماعیلیه در دوره ستر، از اخلاف محمد بن اسماعیل بن جعفر صادق (ع)، که انشای مجموعه «رسائل اخوان الصفا» به او

محمد بن اسماعیل بن امام جعفر صادق (ع) را مى توان مؤسس واقعى فرقه اسماعیلیه به شمار آورد؛ فرقه اى که همواره یکى از جنجالى ترین فرقه هاى اسلامى

  حسن صباح یکی از رهبران بزرگ اسماعیلیه بود. وی را پایه گذار دعوت جدید اسماعیلی می دانند. در این مقاله با اندیشه های او در باره امامت و نظریه

اشاره: تا آنجایی که تاریخ گواهی می دهد در عصر خلافت معاویه، امت اسلامی بنام دو گروه علویه و عثمانیه معروف بودند و بعد از آن، در اثر تحولات،