فرقه اسماعیلیه یکی از مهم ترین مکاتب باطنی در اسلام است. بدون تردید قالب ‌اصلى‌ تعالیم ‌و تفکر باطنى‌ اسماعیلیه‌، توسط اسماعیلیان‌

احمد بن عبدالله مستور یکی از امامان اسماعیلیه در دوره ستر، از اخلاف محمد بن اسماعیل بن جعفر صادق (ع)، که انشای مجموعه «رسائل اخوان الصفا» به او

محمد بن اسماعیل بن امام جعفر صادق (ع) را مى توان مؤسس واقعى فرقه اسماعیلیه به شمار آورد؛ فرقه اى که همواره یکى از جنجالى ترین فرقه هاى اسلامى

  حسن صباح یکی از رهبران بزرگ اسماعیلیه بود. وی را پایه گذار دعوت جدید اسماعیلی می دانند. در این مقاله با اندیشه های او در باره امامت و نظریه

ابوحاتم رازی، و دو جانشین وی، نسفی و سجستانی، سه داعی بزرگ اسماعیلی در قرن چهارم هجری هستند که نقش تعیین کننده ای در نشر فرهنگ اسماعیلی و فلسفه

با به قدرت رسیدن فاطمیان، سازمان دعوت اسماعیلیه نیز گسترش و تکامل یافت. فاطمیان مراکزی همچون دار العلم و الأزهر را برای تربیت داعیان خود تأسیس

ابوعبدالله شیعی، از داعیان اسماعیلی و بنیان گذار خلافت فاطمیان در شمال آفریقا بوده است. وی در نیمه دوم سده ۳ ق به اسماعیله پیوست و ابن حوشب،

یکی از تعالیم اسماعیلیان نزاری در دوران الموت، نسخ شریعت و اعلام قیامت بود، که آنها را در چالش جدیدی با دیگر مسلمانان قرار داد. در این مقاله به