حسن صباح مؤسس دعوت و دولت اسماعیلیه نزاری در ایران بوده است. وی در جوانی به اسماعیلیان پیوست و به قاهره، مرکز دعوت اسماعیلیه، سفر کرد، و پس از

ناصر خسرو، یکی از داعیان بزرگ اسماعیلی، در عصر فاطمیان زندگی می کرد. وی در آثار خود به تبیین موضوع امامت و مهدویت از نگاه فرقه اسماعیلیه

برخی روایات امامیه حاکی از آن است که امامت پس از امام صادق (ع) به فرزند ارشد ایشان اسماعیل می رسیده ولی با وفات اسماعیل در امامت او بداء و تجدید

یکی از اتفاقات مهم در تاریخ تشیع، اختلاف بر سر امامت حضرت کاظم (علیه السلام) بود، که منجر به جدایی بخشی از شیعیان و ظهور فرقه اسماعیلیه‌ شد. در

فرقه اسماعیلیه در اثر اختلاف شیعیان در مسأله امامت و جانشین امام صادق (علیه السلام) شکل گرفت. این اختلافات در درون این فرقه نیز پدید آمد و

گروه «اخوان الصفا» یک گروه سری در قرن سوم یا چهارم هجری بوده که اقدام به تألیف دائره المعارفی در قالب ۵۲ رساله نموده است. رسائل «اخوان الصفا و

اسماعیل بن جعفر، فرزند ارشد امام صادق (ع)، کسی است که خلفای فاطمی و امامان اسماعیلی وی را جد خود و جانشین بر حق امام صادق (ع) می دانند؛ و اعتقاد به

فاطمیان که اولین حکومت مقتدر اسماعیلی را تشکیل دادند، موفق شدند اصلاحات مهمی را در تعالیم فرقه اسماعیلیه ایجاد کنند و دعوت و جهان شناسی جدیدی

اسماعیلیان و خلفای فاطمی به تبلیغ آیین خود در نقاط دور از دسترس خلفای عباسی مانند سند (شامل پاکستان امروزی) اهمیت زیادی می‌ دادند. از سوی دیگر