مولانا میرزا محمّدعلى صائب تبریزى (متوفاى ۱۰۸۷ هـ  . ق)، چهره ممتاز و شاخص سبک اصفهانى (هندى) در شعر فارسى است. زادگاه وى تبریز بوده ولى پدرش

فتحعلى خان (صبا) کاشانى (متوفاى ۱۲۳۸ هـ  . ق) از قصیده سرایان طراز اول عهد قاجاریه به شمار مى رفته و در زمانه فتحعلى شاه قاجار (۱۲۱۲ ـ ۱۲۵۰

اشاره: حاج ملافتح اللّه (وفائى) شوشترى (متوفاى ۱۳۰۳ ه.  . ق) از علما و عرفاى بزرگ سده سیزدهم هجرى است که طبع خدا داده خود را به تمامى در مناقب و

بابا فغانى شیرازى (متوفاى ۹۲۵ هـ  . ق) در نیمه دوم سده نهم در شیراز به دنیا آمد. آن چه از مطالب سام میرزاى صفوى و تقى الدین اوحدى برمى آید این

آقامحمّد (عاشق) اصفهانى (متوفاى ۱۱۸۱هـ  . ق) از پرآوازه ترین غزل سرایان سده دوازدهم هجرى است که در دوره افشاریه و زندیه مى زیسته و از طریق حرفه

حسن بیگ عتابى تَکلُّو فرزند بخشى بیگ تکلّو از شعراى نام آشناى سده یازدهم هجرى است. از تاریخ ولادت او اطلاعى در دست نیست و در سال و کیفیّت فوت او

ملاّ مهرعلى (فدوى) خویى (متوفاى ۱۲۶۲ هـ  . ق) از شعرا و فضلاى نیمه اول سده سیزدهم هجرى است. وى در زمانه محمّد شاه قاجار مى زیسته و طبق نوشته میرزا

میرزا محمّد (فدایى) مازندرانى (درگذشته نیمه دوم سده سیزدهم هجرى) از شعراى توانا و عاشورایى سرایانِ درد آشناى سده سیزدهم هجرى است. آقاى فریدون

میرزا اسدللّه خان غالب دهلوى (متوفاى ۱۲۸۵ هـ  . ق) در سال ۱۲۱۲ هـ  . ق در شهر آگره کشور هند به دنیا آمد. پدر وى عبداللّه بیگ خان و مادرش عزّت