انورى ابیوردى اوحدالدین على (انورى) ابیوردى(متوفاى ۵۸۵ هـ  . ق) در شمار سخنوران بزرگ زبان فارسى است و برخى او را با حکیم فردوسى (متوفاى ۴۱۶

جویاى تبریزى میرزا داراب بیگ (جویا) تبریزى (متوفاى ۱۱۱۸ هـ  . ق) فرزند ملاّسامرى از غزل سرایان بنام سبک اصفهانى (هندى) در سده یازدهم و اوایل سده

بدرالدین (هلالى) جغتایى (مقتول به سال ۹۳۶ هـ  . ق) از غزل سرایان چیره دست و نامدار زبان فارسى است. هلالى در استرآباد از توابع خراسان به دنیا آمد

میرزا داراب بیگ (جویا) تبریزى (متوفاى ۱۱۱۸ هـ  . ق) فرزند ملاّسامرى از غزل سرایان بنام سبک اصفهانى (هندى) در سده یازدهم و اوایل سده دوازدهم هجرى

خواجوى کرمانى کمال الدین محمّد خواجوى کرمانى (متوفاى ۷۵۳هـ  . ق) مکنّى به ابوالعطاء از غزل سرایان چیره دست و تواناى سده هشتم هجرى است که منزلت

حضرت علی علیه السلام از نظر بیان وسخنوری در اوج بلاغت وفصاحت کلام بودند واز جمله بیانات ویِِژه وناب این حضرت دوخطبه بدون الف وبدون نقطه می

اشاره: میرزا سیدمحمّد اصفهانى (متوفاى ۱۳۰۲ ه.  . ق) فرزند استاد المتألّهین حاج سیدرضى لاریجانى از عرفاى گرانمایه و سخنوران بلند پایه نیمه دوم

اشاره: میرزا صادق (روشن) اردستانى (متوفاى ۱۳۰۵ ه.  . ق) فرزند محمّدطاهر اردستانى از شعراى بنام عصر ناصرى است. وى ایام جوانى را در اصفهان سپرى

اشاره: محمد بن حسام خوسفى (محمّد بن حُسام خوسْفى) (متوفاى ۸۷۵ ه.  . ق) از سخنوران توانا و پرآوازه آیینى در سده نهم هجرى است. وى احتمالا به سال ۷۳۸