بر خلاف آنچه بعضى از ناآگاهان تصور میکنند اعتقاد به قیام مهدى (علیه السلام) و حکومت جهانى او مخصوص شیعه و پیروان مکتب اهل بیت (علیهم السلام)

مقدمه سعدالدین محمودبن عبدالکریم بن یحیى شبسترى، عارف نامى، به سال ۶۸۷ ق در تبریز به دنیا آمد(۱) و در سى و سه سالگى (۷۲۰ ق) جهان را وداع گفت. غیر

یکى از نام‌هاى خداوند «یا مُنتَهَى الرَّجایا»؛(۱)«اى نهایت امیدها» است. نقش حیاتى و شگفت‌انگیز امید در سعادت و موفّقیت فرد و جامعه بر کسى

امام زمان«عج» فرزند امام حسن عسکری علیه السلام است  که اکنون در غیبت کبری به سر می برد وحجت خدا بر بندگان در زمین می باشد که در ذیل به برخی از

ثقه جلیل القدر احمد بن اسحاق بن سعد اشعرى نقل مى ‏کند: خدمت امام حسن (ع) رسیدم، مى‏ خواستم از امام بعد از او بپرسم، امام پیش از سؤال من فرمود: «یا

اشاره: محمد بن حسن (متولد ۲۵۵ق)، مشهور به امام مهدی، امام زمان و حجت بن الحسن، دوازدهمین و آخرین امام شیعیان امامی است که به باور آنان، او همان

اشاره: حضرت رضا(ع) در روایت دیگری، در پاسخ اباصلت هروی که از ایشان پرسید: «نشانه های قائم شما هنگام ظهور چیست؟» می فرماید: نشانه اش این است که در

اشاره: عدل این است که هر چیزی در جایگاه حقیقی و اصلی خود قرار گیرد و تسویه و اعتدال داشته باشد. عدل اجتماعی به معنای حرکت جامعه به سوی هدف صحیح و

اشاره: روایات فراوانی درباره حضرت مهدی (علیه السلام) در مجامع حدیثی و روایی شیعه و اهل‌سنت وجود دارد که در آن علاوه بر نام و مشخصات مهدی علیه